Nauka dunskiego po DU2 z wyzszym wyksztalceniem

[Jomir]

Bluszcz, ale ja CI pokazalam te mozliwosci. Uczylam sie w opisany powyzej sposob, czytanie ksiazek, gazet, ksiazki do sluchania, telewizja z podpisami, rozmowy z sasiadami, rozmowy w psim stowarzyszeniu, rozmowy z mezem, rozmowy, rozmowy, rozmowy.
Po dwoch i pol roku nauki zostalam tlumaczem przysieglym, dodam, ze naprawde nie mam zdolnosci jezykowych, po prostu chcialam i szukalam mozliwosci i uczylam sie do bolu, do lez... SAMA, bez platnych kursow (nie liczac studieprøven i 3 miesiecy a HF).

Trzeba chciec, naprawde chciec, a nie wymagac.

[Bluszcz]

Bluszcz, ale ja CI pokazalam te mozliwosci. Uczylam sie w opisany powyzej sposob, czytanie ksiazek, gazet, ksiazki do sluchania, telewizja z podpisami, rozmowy z sasiadami, rozmowy w psim stowarzyszeniu, rozmowy z mezem, rozmowy, rozmowy, rozmowy.
......

Trzeba chciec, naprawde chciec, a nie wymagac.

Ależ ja bardzo chcę. Tylko też niewiele czasu jest na to, by móc robić to wszystko. W pracy nie mam specjalnych możliwości rozmowy. Męża też nie mam Duńczyka, a to by bardzo pomogło. Tobie zapewne sporo pomogło, skoro piszesz, że rozmowy z mężem.... Bo najlepiej jak się ma kogoś obok, kto poprawi, nauczy no i zmotywuje do "grzebania" w słowniku.
Teraz nie mam czasu, ale od przyszłego semestru chcę iść do szkoły, gdzie raz w tygodniu spotykają się osoby z Dansk Flygtninge Hjaelp i tam można rozmawiać z Duńczykami o czym się chce. To też sporo da, ale jak wszystko inne, nie zastąpi to szkoły. Dlatego najbardziej zależało mi na szkole. Ale najwidoczniej muszę się obejść. Nie rozumiem tylko tej duńskiej sprawiedliwości. Jedni mogą się uczyć, drudzy nie, albo za sporą opłatą.

[agg]

Ja jestem chętna do nauki języka, ale nie stać mnie, póki co, na większy wydatek, dlatego szukam możliwości, które inni znaja i wykorzystują. A Ciebie aarhusN prosze o niezabieranie więcej głosu w moim wątku, bo nic tu po Tobie. Żenada.... polskiego pochodzenia... Wstyd mi za taką częśc naszego narodu.
[/quote]

Pomysl moze nad SOSU Skole ? np sosu hjælper albo assistent ... tu dostaniesz dodatkowy zawod , nauke dunskiego  ekstra   i  umowe ze szkola z malym wynagrodzeniem ( elevløn lub su ) .

[Jomir]

Wiesz, poki co widze, ze wciaz sie usprawiedliwiasz.
Owszem  mam meza DUnczyka, ale pomysl o tym, ze jak sie pracuje i prowadzi normalne zycie, to czasu na rozmowy jest ile jest i nie sa to wyszukane dysusje natury filozoficznej.

Mialam na przyklad male mp3, ktore sluchalam w kazdej wolnej chwili, w autobusie, pociagu, w trakcie robienia zakupow. NIe mialam (i nie mam) polskiej telewizji. Radio bylo zawsze wlaczone. I ksiazki, ksiazki ksiazki...
NIe czekaj na jutro. Zacznij juz dzis. ! Idz do najblizszej biblioteki i zamow sobie cos z literatury dla dzieci. Ja zaczelam do Pippi.

[Edytam]

Ja chodziłam do szkoły tylko 1 moduł, później miałam trochę zwirowań osobistych, i musiałam przerwać szkołę. W pracy gadałam, ile się da. Do dziś testuję sa sama siebie i sprawdzam, czy jak coś nagle powiem do kolegów Duńczyków, to zrozumieją. Niestety, wciąż mi mówią, że mówię za szybko....
Przez półtora roku nie chodziłam do szkoły, a gdy poszłam do innej, tam wyceniono moje zdolności na moduł 3. Czyli, drugi "zaliczyłam" sama, rodząc dziecko, siedząc z nim na wychowawczym, nie spotykając się z nikim. Nie miałam jeszcze telewizji. Czytałam tylko dostarczane regularnie gazety, od deski do deski. Rozglądałam się, i wyciągałam wnioski. Widziałam puszkę z bateriami, podpisaną: brugte. Tak poznałam tryb dokonany języka duńskiego.
Moja rada: jak chcesz się uczyć, po prostu się rozglądaj i chłoń. Patrz na ludzi, słuchaj, co mówią, i zgaduj, o co chodzi. Po jakimś czasie zaczniesz kojarzyć słowa, zwroty, nawet bez szkoły.
Poza tym, jak mówi MC, być może mogłabyś powiedzieć w VUC, że Twoje wykształcenie nie zostało tu zatwierdzone, akceptowane. Czyli, jakby nieważne. Zapytaj, czy w takim razie mogłabyś się uczyć tak, jakbyś tego wykształcenia nie miała.
Drugi sposób, na jaki ja się zdecydowałam: wyślij wszelkie papiery do KBH, zobacz, co zatwierdzą. Później z tymi zatwierdzonymi idź do jakiejś szkoły, wyższej, niż VUC, i zapytaj, jak by wyglądało uzupełnianie wykształcenia. Być może wymyślądla Ciebie jakiś specjalny program. Tutaj lubią takie przypadki, takie "szkoły na miarę".

[Jomir]

Edyta, ja osobiscie Twojej metody nie polecam. Mam na mysli mimowlne chloniecie z ulicy.
Wiesz... moja mama mieszka tu juz 15 lat. Skonczyla tutaj nawet 3 moduly na DU2, pozniej zamkneli szkole, i uczyla sie juz opisana przez Ciebie metoda, ma meza Dunczyka.
Wiesz... ja oczywiscie rozumieja, ona tez rozumie, nawet przez telefon pogada, ale uwierz mi, ze posluguje sie jezykiem "kali miec, kalic byc". Wymawia wyrazy nawet calkiem, calkiem, ale gramatyka, czasy, szyk zdania....
Owszem, ze jest juz starsza osoba (70 lat), w tym wieku uczy sie czlowiek inaczej, ale mimo wszystko, by moc rozwinac skrzydla, potrzebny jest porzadny fundament. AMEN!

[Edytam]

No pewnie, że potrzebny! Mówię tylko o okresie przejściowym, póki sobie dziewczyna nie ułoży spraw z nową szkołą, zanim się zdecyduje, wybierze, zanim ją przyjmą. Ja też wróciłam do szkoły, kiedy tylko mogłam, a jednak okres bez szkoły nie pozostał okresem straconym.
Dlatego napisałam też o kontynuowaniu wykształcenia, o szukaniu sposobu na "dopełnienie" polskiego wykształcenia, zaliczenia tego, co akceptują, i później dorobić np. słownictwo zawodowe w grundforlog. Po sobie widzę, że szkoły są otwarte na takie możliwości. Można np. robić długo wstęp, czyli słownictwo zawodowe, a później przyspieszyć na kolejnych modułach, zaliczając prędzej wiedzę, którą mamy z PL. Równocześnie rozmawiać z kim sięda, o czym się da. Z sąsiadem, z panią w sklepie, że fajna wyprzedaż, a na przystanku to już obowiązkowo:) Ja mam całą grupę takich znajomych poznanych na wspólnych trasach pociągowych i autobusowych:) A jak się ma dzieci, psa, to już nie sposób uniknąć gadania:)

[Bluszcz]

Dzięki Edyto za podsunięcie pomysłu. Nie jest to chyba głupie, aby spróbować ze szkołą - uzupełnić wykształcenie z PL. Pomyślę i popróbuje.
Pozdrawiam