paszport duński dla dziecka

[MalaCzarna]

     Pewnie chcialby miec dzieciaka przy sobie. Nie widze w tym nic dziwnego, to jego dziecko i prawdopodobnie kocha je rownie silnie jak matka. Tylko od doroslych zalezy, jak uloza relacje miedzy soba, zeby dziecko mialo i matke i ojca. Bo rozwod , jak mniemam, rodzice wzieli ze soba a nie z dzieckiem.

Jakby jeszcze piękne powyższe słowa rozumieli rodzic/e -byłoby świetnie ! Gorzej jest jak rozumie to tylko jeden rodzic...i choćby na głowie stawał NIC do wspólnej zgody nie wniesie  . 

p.s. Reksio zmieniłaś nick ?    

[aisak]

Jakby jeszcze piękne powyższe słowa rozumieli rodzic/e -byłoby świetnie ! Gorzej jest jak rozumie to tylko jeden rodzic...i choćby na głowie stawał NIC do wspólnej zgody nie wniesie  . 

p.s. Reksio zmieniłaś nick ?    

Tak , na MC

[MalaCzarna]

Tak , na MC

Reksio to teraz MC ? a JA TO KTO ?

[aisak]

Reksio to teraz MC ? a JA TO KTO ?

aisak ???

[Monika S.]

Reasumując , nie dostawałam i nie dostaję żadnego rodzinnego z Danii i innych rzeczy. Co do zdania nt Duńczyków, których tutaj to bardzo zdenerwowało, że napisałam , że są tempi i naiwni to na podstawie przebywania z nimi, załatwiania pewnych spraw w urzędach i na opinii ich samych w swoich własnych wypowiedziach. Tak to racja, że wierzą w uczciwość ludzi, ale świat się zmienia i do Danii też dociera, ale niech wierzą dalej, nikt im nie zabrania. Nie bronię Polaków i nie stawiam ich wszystkich na piedestale, bo za jednych możemy byc dumni a za drugich się wstydzimy. Skoro ten duński paszport nie daje za dużo, to nie rozumiem uporu ojca dziecka właśnie, a jeśli tylko paszport polski ma spowodować przejście inna bramką to chyba zbyt słaby argument, tym bardziej w wypadku jesli dziecko małoletnie podróżuje wtedy i przechodzi z "ojcem duńczykiem" a nie samo.

[Jomir]

Moniko, a ze zapytam wprost: jak to argumentuje ojciec?

Bo mi sie wydaje, ze troche niepotrzebnie sie upierasz.
Tak jak napisalam, paszport niewiele zmieni. Obywatelstwo zmienialo i to BARDZO!.

Osobiscie, nie walczylabym z nim do upadlego. Pomysl, ze waznosc polskiego paszportu CI sie kiedys skonczy i bedziesz potrzebowala jego zgody i wtedy on sie uprze, i co?
Jasne, ze bedziesz zawsze mogla isc do sadu po zgode na wydanie paszportu, ale to trwa i kosztuje troche nerwow i pieniedzy.

No, chyba, ze ojciec nie ma praw rodzicielskich, albo ograniczone, ale z opisu sytuacji wnioskuje, ze jednak nie ma.

[Monika S.]

argumenty ojca to : lepsze traktowanie na granicy, duński paszport najlepszy na świecie, wolny wyjazd do USA bez wizy.
ojciec ma ograniczone prawa rodz. ze względu na różne miejsca zamieszkania itd. Zgodził się na paszport polski już. Oczywiście, że sie liczę z tym, że za jakiś czas on może się nie zgodzić na kontynuacje polskiego,ale komu zrobi na złość?tylko dziecku, mnie na pewno nie i wtedy sprawa w sądzie, co dzisiaj jest tylko formalnością, nawet w Polsce i w mojej sytuacji, gdzie dziecko ma pobyt stały ze mna w każdym miejscu zamieszkania. Może i to jest banalne,a wiem, że gdyby nie było haków to on by sie nie upierał. Ja zapytałam sie wprost czy może coś "dostać na dziecko" korzystając z jego dokumentu poprostu, dzieki za wszelkie odpowiedzi

[Jomir]

Z granica wielu krajow i USA to ma akurat racje.
Na paszport dziecka nic nie dostanie.
A przeciez decyzja od Ciebie zalezy. Ty znasz najlepiej sytuacje, swojego bylego i swoje poczucie slusznosci sprawy.

Ja ze swoim bylym akurat nie walczylam, choc nie powiem z wyjazdu dziecka na stale za granice zadowolony nie byl i latwo nie bylo. Jednak wzielam to na spokojnie i "na przeczekanie". Z czasem emocje opadly i sprawy zaczely sie ukladac bezproblemowo. Najwazniejsze jednak, ze syn nie przezyl walki o siebie nie musial wybierac, nie musial byc rozdarty. Udalo sie to tylko dlatego, ze w pewnych sprawch odpuscilam, pewne przeczekalam, w pewnych zaufalam.

Dobre uklady z "bylym" owocuja wspolnym frontem wychowawczym. Wspolnie (rowniez z moim obecnym mezem) ustalamy reguly dla mlodego i "nie ma zmiluj". Nie da sie zadzwonic do ojca by wplynal na nas, albo pogadc z nami, by zmienic zdanie ojca. Wspolnie ustalamy nagrody z dobry rok szkoly, system nagrod itp.
Pomysl tez o tym. Teraz dziecko jest male, potrzebuje opieki i czulosci. Jednak , gdy bedzie dorastal bedzie potrzebowal jednolitosci w wychowaniu, co jest trudne do osiagniecia, jezeli rodzice sa w konflikcie.

Ot, takie moje prywatne zdanie, osoby, ktora ma pewne sprawy za soba i ktora widzi pozytywne efekty wczesniej podjetych decyzji.
Jednak nie zamierzam przekonywac. To Twoje zycie.!
Powodzenia!

[Reksio]

Chyba już dostałaś wystarczająco odpowiedzi na Twoje pytanie  Nam (Polakom) może się wydawać, że paszport do niczego nie potrzebny - zaś jeśli ojciec (Duńczyk) się upiera, to może wie coś o czym my nie wiemy? Jest przecież taka możliwość, nawet najbardziej poinformowani tu na Forum nie są wszechwiedzący 

[Jomir]

Moim zadniem obawy o paszport tkwia bardzo gleboko w nas, a maja korzenie w czasach zamknietych granic, komuny i zimnej wojny, kiedy to byl doskonalym narzedziem systemu kar i nagrod.
Kiedys jak sie komus zabralo paszport, czy w kraju czy za granica to byl "udupiony na cacy", ani wjechac, ani wyjechac.
Za komuny "podpadziochom" zabieralo sie paszporty, albo ich nie wydawalo i w ten sposob blokowalo ich ruchy po swiecie.

Bylo tez wiele przypadkow wywiezienia dzieci. Jeden z rodzicow zdobywal paszport, wyjezdzal na "zachod" i tyle go widzieili!

Zylismy w ten sposob przez dziesiatki lat. Paszport mial swa wage!

W czasach Schengen, nie jest on juz taki istotny. Owszem, ze niby trzeba go miec, ale i dowod wystarczy, a jak sie go zapomni, to tez pol Europy mozna przejechac zupelnie bezproblemow. A nawet jak jeden z rodzicow wyjedzie z dzieckiem bez zgody z drugiego, to nie przepadnie jak kamien w wode. Kraje ze soba wspolpracuja, mozna pojechac, wyjechac itp.


Tak wiec moim zdaniem chodzi tu o roznice mentalnosci:
Mamy Monike obciazana polskim kompleksem, ktora panicznie sie boi wystawienia dokumentu.
I Dunczyka, dla ktorego dokument nie ma zadnej wagi, ale dobrze go miec.

Mamy tez gre rozchodzacych sie ludzi. Im bardziej ona nie chce, tym bardziej on nalega.

Rad oczywiscie udzieliam, zeby mi sie zaraz nie dostalo. Ale osobiscie caly ten problem postrzegam wlasnie w ten sposob.