poloniainfo.dk
Ogólne => Hydepark => Wątek zaczęty przez: MalaCzarna w 23 Kwi 2012, 14:51:25
-
DANIA kobiety ciężarne decydują się na usunięcie płodu z syndromem Downa . Czy słusznie ?
http://www.aftenposten.no/nyheter/uriks/Danske-gravide-aborterer-bort-kortvokste-jenter-6811209.html#.T5VPYqt1Cix
-
Tutaj ten sam artykuł w translatorze ,tylko pstryk i tłumaczy się samo.
http://translate.google.com/translate?hl=pl&sl=no&u=http://www.aftenposten.no/nyheter/uriks/Danske-gravide-aborterer-bort-kortvokste-jenter-6811209.html&ei=-JqVT-uMFYbCtAbPkJy6BA&sa=X&oi=translate&ct=result&resnum=1&ved=0CCIQ7gEwAA&prev=/search%3Fq%3Dhttp://www.aftenposten.no/nyheter/uriks/Danske-gravide-aborterer-bort-kortvokste-jenter-6811209.html%2523.T5Wa2Kt1Ciy%26hl%3Dpl%26prmd%3Dimvns
p.s.Dzięki Willy :)
-
Hmm, moim zdaniem dobrze.
W końcu to jej wybór.
I nie osądzajcie mnie jako nieuczuciowego frajera. Po prostu myślę, że takiemu dziecku i tak wszystko jedno, jakkolwiek to zabrzmi, ale moim zdaniem płód i tak nie wie co się dzieje..
kurdę zabrzmiało strasznie.. ;)
No ale tak czy siak, moim zdaniem dobry pomysł. Nie jestem za odbieraniem życia, ale człowiek chory tak czy siak całkowicie tego życia nie posmakuje, a usuwając ciążę matka ma szanse na drugie zdrowe dziecko.
Nooo teraz to zabrzmiało kompletnie debilnie..
No ale co by nie było moim zdaniem dobry pomysł, i choć nie jestem wstanie ubrać dobrze w słowa tego co myślę, mam nadzieję że mnie nie zlinczujecie za tę wypowiedz :)
-
W Danii bodajże do 3go mca życia jeśli poronisz to norma dla lekarzy, dla matki oczywiście strata dziecka, ale czy tak naprawdę decyzja o urodzeniu dziecka jest przemyślana? ktore będzie skazane na opiekę ? W Danii w większości przypadkow na zakład zamknięty, w naszym rozumieniu kościelnym , bo tak nas wychowywali tak nie przystoi,niemożna,kto dał nam prawo decydować o odbieraniu życia......sratatata. A kto dał nam prawo do decyzji o skazywaniu na mękę.............
Oczywiście matka zawsze powie to me największe szczęście, moje życie ja też nie wiem co bym zrobił gdyby... na szczęście jest zdrowy,ale nikt nie dał nam prawa oceniać innych w tak trudnych decyzjach :(
Pamiętam na forum post :bo jedna wyjechała do pracy, mąż został w PL, ona poznała go w pracy ,uroczy ,czarujący jest w ciąży gdzie usunąć...ooo takiej matce to powinni usuwać jajniki i cipę zaszywać ;D ;D ;D
-
nie chce osadzac innych kobiet usuwajacych ciaze bo kazda ma jakis tam powod w tym przypadku niepelnosprawnosc dziecka ktore skazane bedzie na opieke innych osob,,, te dzieci z mongolizmem sa bardzo kochane i takie wzruszajace,bardzo serdeczne .cieple i radosne -mi by takie dziecko nie przeszkadzalo tylko pewnie by mnie chlop zostawil bo faceci czesto jak to sie mowi nie wytrzymuja " obciazenia" niepelnosprawnym dzieckiem i zakladaja nowa "bezproblemowa" rodzine no to o to bym sie bala bo nie ma wielu takich co takiej probie podolaja,,,,,no i jeszcze bym sie bala o przyszlosc mojego dziecka gdy mnie zabraknie -zeby inni ludzie go nie skrzywdzili i bym cieszyla sie gdyby moje pelnosprawne dziecko moglo w przyszlosci przejac opieke i kontrolowac czy sie bratu lub siostrze nie dzieje krzywda w osrodku no i przebywac z nim w wolnym czasie, zeby nie cale zycie bylo w osrodku
ale tez sie zastanowcie co to znaczy byc pelnosprawnym bo nic i zdrowie tez nie jest gwarantowane -ile zdrowych zostalo kalekami w ulamku sekundy i uzaleznionymi do konca zycia od opieki innych osob?
-
Pytanie postawione w temacie jest kretynskie, bo kim jestes/my, zeby mowic matce, co jest sluszne a co nie? Decyzja o aborcji kazdorazowo jest wylacznie decyzja matki i ojca i nam nic do tego.
-
Pytanie postawione w temacie jest kretynskie, bo kim jestes/my, zeby mowic matce, co jest sluszne a co nie? Decyzja o aborcji kazdorazowo jest wylacznie decyzja matki i ojca i nam nic do tego.
Przeczytaj artykuł ! :)Czy chodzi rzeczywiście tylko o prywatną decyzję matki w artykule ? 8)
-
Tylko dla tych ,którzy chcą zobaczyć /zaznaczam zdjęcia są drastyczne .
Poniżej
Historia dziewczyny,która przeżyła aborcję. Co ona ma do powiedzenia w kwestii pozbawiana życia nienarodzonych dzieci ? Giannie jest niepełnosprawna i adoptowana.
Opowiada swoją historię oraz jak po latach spotkała swoją biologiczną matkę ...
-
Straszne..... Zwłaszcza że dając dzieciakowi trochę luzu to wcale aż tak nie przeszkadza...
-
Kto nigdy nie mial niepelnosprawnego dziecka, ten absolutnie nie wie, z jaka odpowiedzialnoscia sie to wiaze.
I nie mowie, ze sie opiekowal, jako opiekun, ale byl rodzicem, ktory jest za dziecko odpowiedzialny 24 godziny na dobe, do konca zycia...
Dlatego, jak juz napisano, to indywidualna decyzja.
A krytykanci, ktorzy znaja temat z prasy czy innych zrodel pisanych, niech znajda sobie inne pomysly do rozwazan...
-
Tak jak napisalo pare innych osob, trudno jest decydowac za innych.
Decyzje podejmuja rodzice lub kobieta.
Nie pochwalam aborcji ale i nie potepiam jesli chodzi o usuwanie ciazy z powodu gwaltu (dlaczego kobieta ma byc karana podwojnie), zagrozenia dla zycia matki (matka tez jest czlowiekiem i jej zycie tez musi byc chronione), uszkodzenia plodu...
Mozna urodzic i oddac dziecko do adopcji.
Mozna urodzic i byc szczesliwym ze ma sie dziecko.
Mozna dokonac aborcji i uwazac ze to Ok
Mozna dokonac aborcji i byc nieszczesliwym z tego powodu.
Mozna....
-
Kazdy jest kowalem swoje losu/zycia. MOzna tez tak stwierdzic moja d::::: moj problem. Czasami zanim cos napiszemy i oczarnimi innych moze oddajcie sie zadumie - co wy byscie zrobili na danej sytuacji.
-
Nie my jesteśmy od oceniania czy kobieta powinna czy nie powinna. Łatwo napisać swoją opinię, kiedy sytuacja nas nie dotyczy. A kobieta, która stoi przed wyborem urodzić niepełnosprawne dziecko czy zdecydować się na zabieg, na pewno podejmuję jedną z najtrudniejszych, jeżeli nie najtrudniejszą decyzję w swoim życiu. I myślę, że jeżeli zdecyduje się na aborcję, nie może być negowana - bo bardzo często nie jest to decyzja podyktowana wyrachowaniem, wygodą czy egoizmem. Są kobiety, które zdają sobie sprawę, że fizycznie podołają wychowaniu niepełnosprawnego dziecka, ale nie podołają emocjonalnie i psychicznie - i to jest jeden z czynników decydujących.
-
Jeśli mogę wtrącić ... co mnie ogromnie zdziwiło w artykule:
Test/badanie któremu poddawany jest płód nie jest w 100% pewny iż dziecko urodzi się chore a pomimo to ,
99% kobiet w DK decyduje się na usunięcie ciąży w przypadku przypuszczeń ,
że dziecko urodzi się z chorobą Downa
87% kobiet w DK usuwa ciążę z powodu choroby Turnera.
Pod artykulem znajdują się wpisy osób cierpiących na zaburzenia Turnera zadąjce kłam oficjalnym doniesieniom o tej chorobie.Chorzy piszą ze lekarze nie mają wiedzy na temat ich choroby.
99% i 87 % niezwykle dużo kobiet w DK usuwa ciążę ...dlaczego? :o
Zapytałam kiedyś lekarza o statystyki chorób nieuleczalnych w DK,podam jeden przyklad
choroba CF
DK 5 mln mieszkańców - 750 chorych
PL 40 mln mieszkańców -1200 chorych
Pozostawiam te liczy do waszego komentarza...
Zastanawiam się jaka byłaby sytuacja Danii gdyby pozwolono urodzić się wszystkim chorym dzieciom ?
Poniżej link -rodzicom powiedziano ,że dziecko może urodzić się z zespołem Downa ,a jednak maluszek urodził się całkowicie zdrowy.Czy zatem wierzyć badaniom i usunąć ciążę? :( :'(
http://www.aftenposten.no/nyheter/iriks/Par-folte-seg-presset-til-a-ta-fostervannstest-6701437.html#.T5fEg6t1Ciw
-
oj jak bolesnie sie z Toba zgadzam.... ale swojego dziecka w zyciu nie zamienilam na zadne inne i nie zrobilabym aborcji.
Kto nigdy nie mial niepelnosprawnego dziecka, ten absolutnie nie wie, z jaka odpowiedzialnoscia sie to wiaze.
I nie mowie, ze sie opiekowal, jako opiekun, ale byl rodzicem, ktory jest za dziecko odpowiedzialny 24 godziny na dobe, do konca zycia...
Dlatego, jak juz napisano, to indywidualna decyzja.
A krytykanci, ktorzy znaja temat z prasy czy innych zrodel pisanych, niech znajda sobie inne pomysly do rozwazan...
-
Test/badanie któremu poddawany jest płód nie jest w 100% pewny iż dziecko urodzi się chore a pomimo to ,
99% kobiet w DK decyduje się na usunięcie ciąży w przypadku przypuszczeń ,że dziecko urodzi się z chorobą Downa
Artykułu dokładnie nie znam, ale z ciekawości chciałabym się odnieść do badań. Z tego co słyszałam usg nie daje pewności, ale jeśli jest duże prawdopodobieństwo wystąpienia zespołu Downa, to proponują badanie wód płodowych, które daje już 100% pewność czy choroba występuje. Czy nie tak to wygląda w Danii?
-
Artykułu dokładnie nie znam, ale z ciekawości chciałabym się odnieść do badań. Z tego co słyszałam usg nie daje pewności, ale jeśli jest duże prawdopodobieństwo wystąpienia zespołu Downa, to proponują badanie wód płodowych, które daje już 100% pewność czy choroba występuje. Czy nie tak to wygląda w Danii?
Moja droga nie wiem jak wyglądają badania.Mogę się tylko posiłkować informacjami z artykułu
(link jest w pierwszym wpisie tego wątku) ,wpisami samych chorych pod artykułem oraz przypadkami dzieci które na przekór wynikom badań urodziły się zdrowe.
Mnie bardziej interesuje jak udaje się namówić tak ogromną liczbę matek w DK do usunięcia płodu ?
Nasze polskie matki jednak w większości reagują tak :
cytuję piękny przykład maggie23
... ale swojego dziecka w zyciu nie zamienilam na zadne inne i nie zrobilabym aborcji.
-
Ja osobiscie mam przyjaciolke od serca, ktora urodzila dziecko z zespolem Downa 16 lat temu (miala wtedy 40lat)
Konsekwencje tego, dla niej byly straszne...
Maz ja zostawil w ciagu tygodnia, nie chce jej znac do dzis.
Dziecko wymagalo wiekszej opieki, niechodzil do 4 roku zycia, ona musiala go nosic (byla operowana na plecy 2 razy)
Jej brat powiedzial, ze "brzydzi sie tego dziecka" i zmalaly kontakty z rodzina...
Zolnili ja z pracy, a byla adwokatem u mnie w Kommune.
Dzis ona ma 56 lat, a jej syn 16.
Nie mieszka z nia, tylko w specjalnym osrodku, a ona sie nim opiekuje w weekendy.
ona sama chyba troche zdziwaczala... nie znalam jej 16 lat temu jaka byla, ale widac po niej, ze ma stany depresyjne itd...
moze wam wiecej poopowiadac o tym.
kazdy sie tylko madrzy bla bla bla
dla mnie to jest proste... lepiej jest usunac plod do 3mc niz zgotowac dziecku pieklo...
gdyby w Polsce aborcja byla legalna, to bysmy nie slyszeli, ze znalezli zamordowanego noworodka na smietniku, ani dzieci by sie nie "wyslizgiwaly" mamusiom z mokrych kocykow :( to jest dopabuse tragedia, a nie aborcja.
-
Maz ja zostawil w ciagu tygodnia, nie chce jej znac do dzis.
Jakim trzeba być facetem s****** aby ciężarną kobietę zawieźdź do szpitala ,a tydzień po porodzie...uczucia mu pryskają i zostawia kobietę ,której 7 dni wcześniej miłość wyznawał i bóle porodowe z nią przeżywał ?!
Przepraszam cię sopocianko ,ale nie wierzę ,że chore dziecko było powodem!
To był pretekst ,aby się urwać z tego związku ! :o
Znam sytuację kiedy mężczyzna pokochał kobietę,ktora miała chore/niepełnosprawne dziecko i przyjął oboje pod dach! TO JEST PRAWDZIWA MIŁOŚĆ !
-
no widzisz...
dzis o prawdziwa milosc ciezko :D
ze statystyk wynika, ze 70% mezczyzn nie kocha kobiet, z ktorymi bierze slub.
U kobiet jest nie lepiej, choc jestesmy bardziej naiwne od panow, to tez patrzymy na "inne rzeczy"
:D :D :D
-
ja tez mam niepelnosprawne dziecko, dlatego tak napisalam. Nie oceniam innych, pisze o sobie. Kocham swoje dzieci miloscia bezgraniczna :)
Moja droga nie wiem jak wyglądają badania.Mogę się tylko posiłkować informacjami z artykułu
(link jest w pierwszym wpisie tego wątku) ,wpisami samych chorych pod artykułem oraz przypadkami dzieci które na przekór wynikom badań urodziły się zdrowe.
Mnie bardziej interesuje jak udaje się namówić tak ogromną liczbę matek w DK do usunięcia płodu ?
Nasze polskie matki jednak w większości reagują tak :
cytuję piękny przykład maggie23
... ale swojego dziecka w zyciu nie zamienilam na zadne inne i nie zrobilabym aborcji.
-
Trudny temat, ale dodam tylko, że prawie każdy z nas kiedyś stanie się takim niepełnosprawnym dużym dzieckiem kiedy starość zapuka do naszych drzwi, jakże wtedy każdy chce jeszcze choćby jeden dzień dłużej przeżyć nawet w tej niepełnosprawności. Te dzieciaczki pewnie też tak myślą...gdyby tylko mogły wyrazić to co czują a tak są traktowane jak zwierzęta z którymi prawie nikt się nie liczy.
Wielki szacunek mam do tych matek i rodzin, którzy swoje życie poświecili chorym dzieciaczkom (brzydko to brzmi chore one porostu są inne) jak dla mnie tacy rodzice są przykładem świętości, kłonię przed nimi głowę.
-
jak dla mnie tacy rodzice są przykładem świętości, kłonię przed nimi głowę.
No ok, tylko czy my mamy prawo wymagac swietosci od kogokolwiek? A tak brzmi pytanie postawione przez MC, czy kobiety "slusznie" decyduja sie na aborcje wiedzac, ze urodza chore dziecko.
-
Ja od nikogo nie wymagam świętości, tego od nas wymaga raczej nasze człowieczeństwo. Ludzkość daje sobie rożne możliwości min usuwanie dzieci z rożnych przyczyn. Dlaczego skoro można usunąć dziecko z downem to zdrowego już nie, lub dziecko, które się urodziło a jednak nie daje rodzicom tyle satysfakcji ile by tego chcieli. Przecież teraz jest tyle możliwości by usunąć z naszego życia takie kilkudniowe czy kilkuletnie dziecko nawet nic by nie poczuło a jednak tego się nie robi nie ma aprobaty na to, wówczas taki czyn jest ble. I zastanawia mnie czy może i kiedyś znajdą się i takie osoby, które stwierdzą, że rodzice do póki dziecko nie będzie samodzielne maja prawo na usunięcie ich jeżeli jest dla nich obciążeniem. Tak naprawdę nasze dzieci są dłuuuuuuuuuugo niepełnosparwne, trzeba roku by same stanęły na nogi a to nie wystarczy by samemu odtąd żyć.
-
A ja poszedłbym nawet o krok dalej, jeżeli mama/tata rozsiewa "zdegenerowane geny" to należy usunąć źródło >:( Wtedy wyeliminowana zostanie przyczyna a nie skutek,a tu kłania się Eugenika
Tyle że na obecnym poziomie wiedzy to tylko nienarodzony nie będzie protestował.
-
oj jak bolesnie sie z Toba zgadzam.... ale swojego dziecka w zyciu nie zamienilam na zadne inne i nie zrobilabym aborcji.
Ja tez... ale... sama z reszta wiesz...
-
Artykułu dokładnie nie znam, ale z ciekawości chciałabym się odnieść do badań. Z tego co słyszałam usg nie daje pewności, ale jeśli jest duże prawdopodobieństwo wystąpienia zespołu Downa, to proponują badanie wód płodowych, które daje już 100% pewność czy choroba występuje. Czy nie tak to wygląda w Danii?
Tak wyglada w Danii, dokladnie najczesciej dokonuje sie biopsji lozyska. Wowczas odpowiedz jes stuprocentowa.
-
Jakim trzeba być facetem s****** aby ciężarną kobietę zawieźdź do szpitala ,a tydzień po porodzie...uczucia mu pryskają i zostawia kobietę ,której 7 dni wcześniej miłość wyznawał i bóle porodowe z nią przeżywał ?!
Przepraszam cię sopocianko ,ale nie wierzę ,że chore dziecko było powodem!
To był pretekst ,aby się urwać z tego związku ! :o
Znam sytuację kiedy mężczyzna pokochał kobietę,ktora miała chore/niepełnosprawne dziecko i przyjął oboje pod dach! TO JEST PRAWDZIWA MIŁOŚĆ !
A ja wierze!
Wierze rowniez i w te druga opcje.
-
Uważam, że każda kobieta powinna zdecydować sama i nic nikomu do tego.
A w Danii to jest tak (sama rodziłam siedem tygodni temu więc wiadomości z pierwszej ręki :)) Kazdej kobiecie po 35 roku życia, kiedy znacznie wzrasta ryzyko urodzenia dziecka z zespołem Downa, proponują usg (nakkefoldsskanning) plus doppeltest (badanie krwi). Na podstawie tych dwóch połączonych badań patrzą jak duże jest ryzyko. Jeśli jest podwyższone to proponują badania inwazyjne, najpierw biopsję łożyska (moderkage biopsi) a jeśli nadal jest duże ryzyko a matka chce większej pewności to robią kolejne inwazyjne badanie wód płodowych (fostervandsprove). Dopabuse po tych trzech badaniach można być pewnym na sto procent. Zanim poszłam na usg poinformowali mnie dokładnie o ryzyku badań inwazyjnych jeśli bym chciała je wykonać. Na szczęście usg wypadło pomyślnie ale żeby się upewnić zrobiłam to samo badanie w Polsce :D
-
Uważam, że każda kobieta powinna zdecydować sama i nic nikomu do tego.
A co z prawami dziecka ?
Mała bezbronna kruszynka ćwiartowana narzędziem,na żywca wyrywane ręce ,nogi...o głowie już nie potrafiłam przeczytać , wszystko bez środków znieczulających.Dziecko nie dostanie trumienki,nikt nie będzie płakał nad grobem ,a na pomniku nie napiszą ŻEGNAJ ANIOŁKU bo zwłoki zostaną wyrzucone lub spalone ,a wszystko to w imię praw kobiet!
To nie był człowiek można było to zrobić z czystym sumieniem ! :'(
-
Mala, powiem tak: swietnie sie teoretyzuje... Gorzej jak sie stoi w obliczu rzeczywistosci.
Tak jak napisalam powyzej, kto nigdy nie byl rodzicem niepelnosprawnego dziecka nie zdaje sobie sprawy z tego jakie to jest obciazajace.
Dodam, ze na poczatku dziecko jest mala slodka kruszynka wymagajacej naszej opieki, ale pozniej jest wielkim nastolatkiem, doroslym czlowiekiem, a wciaz wymaga naszej opieki....
Mala...uwierz mi, nie jest latwo. A ja i tak mam latwiej, bo moj syn jest chociaz sprawny ruchowo. MOjej przyjaciolki dziecko (27 letnie) z porazeniem mozowym jest jak roslinka.
MOja przyjaciolka karmi go, przewija, myje, przewraca za boku na bok nawet w nocy... bezustannie od 27 lat...
-
Chciałabym optymistycznym akcentem zakończyć ten wątek,historią powstania leku wynalezionego przez
Profesora nauk medycznych Jeremiego Czaplickiego
Cudotwórca czy szarlatan?
Po ponad trzydziestu latach swoich badań ośmielił się publicznie powiedzieć, że komórki nerwowe w mózgu mają szansę na regenerację w trakcie dorosłego życia, a może to nastąpić po podawaniu m.in. preparatów z cielęcych grasic.
To była wiadomość, która na luminarzy świata medycyny spadła jak piorun
z jasnego nieba!
Oznaczałoby to bowiem szansę normalnego życia dla dzieci z zespołem Dawna, dla ludzi po przeszczepach i wielu chorych z zaburzeniami komórek mózgowych...
http://www.wieczorslaski.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=248&Itemid=8