poloniainfo.dk
Ogólne => Rodzina ... => Wątek zaczęty przez: Laura123 w 05 Lis 2010, 10:48:37
-
Witam serdecznie :)
Mam pytanko: czy ktoś z Was, Drodzy Forumowicze mogłby mi podpowiedzieć, czy dziecko obcokrajowca chodzace do duńskiego przedszkola ma możliwość skorzystania z jakiejś dodatkowej stymulacji jezykowej aby łatwiej przyswoić nowy język? Czy są jakieś formy aktywacyjne i jeśli tak to gdzie mogę się udać by je zorganizowac mojemu dziecku?
Pozdrawiam serdecznie :)
-
Sadze, ze w przedszkolu dzieciaki naucza sie blyskawicznie jezyka dunskiego bez zadnej stymulacji.
-
Laura ja znalazłam informację na ten temat (Sprogstøtte til tosprogede småbørn) na stronie internetowej mojej Komunne.
Jest to tzw wsparcie językowe dla dwujęzycznych dzieci. Są to dodatkowe zajęcia, organizowane w małych grupach, w prredszkolu do którego chodzi dziecko. Dzieci uczą się odpowiednio dobranych przez nauczyciela słów (poprzez, gry, zabawy, piosenki itd.), mogą też chodzić na różnego rodzaju wycieczki np do lasu gdzie uczą się odpowiedniego słownictwa.
Myślę że powinnaś poszukać informacji w swojej Komunne lub zapytaćo to wychowawcę w przedszkolu.
-
Oprócz przedszkola, ja mojej małej włączam bajki duńskie na kasetach video, bajki ogląda prawie codziennie i niektóre zna już na pamięć, ale nadal ogląda, bo je lubi a tym samym przyswaja sobie słówka, które na pewno słyszy lub usłyszy w przedszkolu. Myślę, że jest to pewien sposób na naukę duńskiego. Poza tym słucha duńskie piosenki, ale myślę, że one mają mniejszy wpływ na naukę niż bajki, bo przy piosenkach zawsze się bawi, więc na pewno nie zwraca bardzo uwagę na słowa, ale na pewno jej nie zaszkodzi słuchanie ich. Dodam jeszcze, że moja córcia chodzi do przedszkola tylko na 15 godz. tygodniowo. Jest to czas opłacany przez komunę właśnie po to by dziecko nauczyło się duńskiego. Chodzi dopabuse miesiąc, efektów jeszcze nie ma, ale pani z komuny powiedziała, że po 3 miesiącach przyjdzie na sprawdzenie ile dziecko się nauczyło.
-
Ja zgadzam sie z Jamrurandem.
Dziecko nauczy sie na pewno bardzo szybko dunskiego w przedszkolu, bez stymulacji.
No i podejrzewam ze za jakis czas bedziesz chciala wiedziec jak stymulowac jezyk polski u swojej pociechy. ;)
-
Dzieci strasznie szybko przyswajają język, wystarczy trochę czasu i samo będzie śmigać po duńsku ;) Też myślę, że kontakt z rówieśnikami w przedszkolu to wystarczająca stymulacja.
-
Bardzo dużo zależy od przedszkola i przygotowania wychowawców,sam kontakt z dziećmi nie wystarcza.
Wysłaliśmy naszego synka do przedszkola gdzie nie bylo nigdy dzieci nie znających języka, wychowawcy nie potrafili podejść do malego, płakał, żona przez pół roku chodziła z nim żeby czuł się bezpiecznie,ze strony wychowawców kompletna olewka. Zostawał wpuszczany w grono duńskich dzieci i cały dzień samopas, niestety po pierwsze trwało ponad poł roku zanim dzieci go zaakceptowały a język zaczął łapać po roku ,dlaczego? dlatego że nikt nawet sie nie pofatygował mu pomóc pokazać np.jabłko i powiedzieć że to æble,tłumaczyli że nie mieli nigdy do czynienia z dziećmi nie znającymi języka i nie są przygotowani. Już na szczęście mamy to za sobą, mały chodzi do szkoły,mówi po duńsku ale co przeżyliśmy a zwłaszcza nasz synek, bo jest to ogromny stres dla dziecka.A i to że dziecko przebywa z duńskimi dziećmi nie znaczy że ma z nimi kontakt bo jeśli jest odtrącane np.dlatego że nie rozumie to co? jak złapie szybko?
-
A moze przyczyna tkwi gdzies indziej?
Czy nie dziwilo ciebie i zony, ze synek ma tak duze trudnosci z "opuszczeniem" domu? A moze on nigdy nie byl w zlobku? Jest jedynakiem? Babcia w poblizu? Niepracujaca mama?
Niewiele dzieci potrzebuje obecnosci mamy w przedszkolu przez pól roku.
I nie dziwie sie innym dzieciom, ze go nie akceptowaly - mama razem z nim, to nie jest powszedni dzien w dunskich przedszkolach a dzieci to odrazu wyczuly.
Jak wygladal twojego syna dzien w przedszkolu razem z mama? Mial szanse na poznanie innych dzieci czy wolal byc z mama?
-
Tak,oczywiście był to problem związany z przywiązaniem synka do mamy i domu, a to że żona pół roku przebywała w przedszkolu jest własnie brakiem przygotowania do dzieci obcojęzycznych,ponieważ kiedy zaczynał się płacz zaraz dzwonili i prosili o przybycie jak najszybciej bo nie wiedzą co zrobić,po pewnym czasie wezwali psychologa i ona wręcz zachęcała do tego azeby żona była przez pewien czas dopuki się nie zaklimatyzuje,niestety trwało to pół roku oczywiście skracała czas,zostawiała na trochę schodziła z oczu ale naprawdę bylo ciężko,duży stres dla dziecka,pewnie że różnie bywa ale opisuję nasz przypadek.
-
nasza 4 letnia córka uczęszcza co 2 tydzien do Spireskolen-to podobno obligatoryjne dla dzieci dwujęzycznych - to strona naszej szkoły językowej: http://www.spireskolen.dk/om+spireskolen
dzieci ucza sie jezyka poprzez zabawe, od kiedy tam uczeszcza, rzeczywiscie zaczeła wiecej mowic po dunsku. Nie wiem jak jest w innych komunach-nasza to Skive
-
moja córka chodzi do przedszkola ok 4 miesiące, proces aklimatyzacji czyli przebywania z mamą w przedszkolu trwał ok 2 tyg, potem opiekunki same wyganiały moją żone niepatrząc że córka płacze...teraz sama pędzi do przedszkola, ma koleżanki, język raczej słabo, znaczy wie co do niej mówią, dużo mówi po duńsku ale jeszcze niepotrafi powiedzieć co to znaczy, oprócz podstaw typu dziękuje itp
najgorszy to jest ten samopas w przedszkolach, dzieci mogą wszystko, a język dziecko załapie szybko :) grunt żeby polskiego niezapomniało:)
-
Moja corka chodzi do przedszkola ponad rok i dopabuse niedawno zaczela mowic troche po dunsku. Mysle ze to wina pedagogow. Corka w przedszkolu bawila sie tylko z polska kolezanka, nie chciala miec kontaktu z dunskimi dziecmi. Pedagodzy probowali zrzucic odpowiedzialnosc za nauke jezyka na nas, czyli rodzicow. Kazali rozmawiac z dzieckiem w domu po dunsku. :-(
-
Masz wiec moze dobra rade dla rodziców, którzy tu na forum szukaja polskich kolegów/kolezanek dla swoich pociech?
Bo synek sie nudzi, bo córcia nie ma kolezanek....
A przeciez wystarczy troche pomyslec i zaprosic dunskie dzieci na urodziny- pidzama party-junior grilla-halloween-wyjazd do lasu itp itd i po problemie.
Sswoja droga jaka bylaby twoja reakcja gdyby pedagodzy "zabronili" córce bawic sie tylko z polsaka kolezanka? Ze rasizm? :-)
-
W tej sytuacji nie oskarzalabym nikogo o rasizm. :-)
-
Masz wiec moze dobra rade dla rodziców, którzy tu na forum szukaja polskich kolegów/kolezanek dla swoich pociech?
Bo synek sie nudzi, bo córcia nie ma kolezanek....
A przeciez wystarczy troche pomyslec i zaprosic dunskie dzieci na urodziny- pidzama party-junior grilla-halloween-wyjazd do lasu itp itd i po problemie.
Sswoja droga jaka bylaby twoja reakcja gdyby pedagodzy "zabronili" córce bawic sie tylko z polsaka kolezanka? Ze rasizm? :-)
hmm jak wiesz ,dzieci w przedszkolu same nie jezdza po znajomych, decyduja o tym glownie rodzice, wiec chyba bylo by "milej" gdy rodzice sie znaja owych dzieci z spacerkow do lasu itd
jesli nie to schodek jest troche wyzszy , wiec trzeba znac rodzicow aby pozwolili dziecku bawic sie z innym poza placem szkoly , tym bardziej kompletnie "obcych" ludzi bo nie ukryajmy to w gre rozniez wchodzi. trzeba dodac ze dzieci w przedszkolu rowniez nie pajaja wszystkie miloscia do siebie , bo jak wszezie tez tam sa podzialy mniejsze lub wieksze, zawszedziela sie na grupy, wiec latwo jest doradzac, ale czy to takie proste w realizacji...
-
Nic nie jest proste zwlaszcza jesli od poczatku ma sie nastawienia - to sie nie da zrobic, to za trudne.
Rodzice rzadko kiedy sie znaja prywatnie i nie poznaja sie jesli ktos nie zacznie, nie wyciagnie reki i nie zaprosi.
Skad wiesz ze nie pozwala bawic sie dzieciom poza placem szkoly? A moze to ty masz taki zwyczaj?
Wzajemne zapraszanie dzieci do domów jest na porzadku dziennym tu chyba bardziej boja sie rodzice niz dzieci.
Co mozna zaryzykowac? Ze ktos ci odpowie nie dziekuje?
Owszem to troche wymaga bo dunskie dzieci nie sa przyzwyczajone do ograniczen typu: zadnych zabawek w salonie, nie wolno wam biegac, nie wolno skakac, nie halasowac, nie spiewac,nie rozsypywas klocków lego, nie balaganic w domku lalki Barbie, nie na dwór bo pada, nie na trawnik bo mokro............
Ale jak sie naprawde chce :-)
-
płakał, żona przez pół roku chodziła z nim żeby czuł się bezpiecznie
M z Horsens, to,co piszesz, to jest patologia, ale raczej dotycząca kontaktu matki z dzieckiem, a nie dotycząca przedszkola.\
jesli nie to schodek jest troche wyzszy , wiec trzeba znac rodzicow aby pozwolili dziecku bawic sie z innym poza placem szkoly
Nieee, tego się po prostu czytać nie da. Nie mam serca do tego forum, jestem bliska rezygnacji. Kiedy czytam kompletne banialuki i problemy, które moi rodacy sami sobie robią, to nie, nie mogę.
I cytując powyższy tekst, po raz kolejny twierdzę, że uprzedzenia są właśnie w"nas", a nie w "nich" stosując już takie nazewnictwo.
-
M z Horsens, to,co piszesz, to jest patologia, ale raczej dotycząca kontaktu matki z dzieckiem, a nie dotycząca przedszkola.\
Nieee, tego się po prostu czytać nie da. Nie mam serca do tego forum, jestem bliska rezygnacji. Kiedy czytam kompletne banialuki i problemy, które moi rodacy sami sobie robią, to nie, nie mogę.
I cytując powyższy tekst, po raz kolejny twierdzę, że uprzedzenia są właśnie w"nas", a nie w "nich" stosując już takie nazewnictwo.
w moim tekscie nie ma zadnych uprzedzen ,faktem twojego punktu widzenia moze byc mieszkasz juz dluzej w dani , masz juz odchowane dzieci
ale problem moze dotyczyc rodzin nowo przybytych nieznajacych jezyka dunskiego, sytemtu itp wiec nie maja latwo stwaic pierwsze kroki , sami moze zabiegani z lekcjami dunskiego itp, wiec nie jest im latwo nawiazywac relacje/przyajznie bynajmniej w pierwszym roku tak ma wiekszosc :) pozatym nie widze zadnego uprzedzenia w moim tekscie-wydaje mi sie ze zle go sobie zinterpretowalas badz chcialas patrzec tylko z swojego punktu widzenia (wciel sie w nowa przybyta emigrantke z dzieckiem nieznajaca jezyka i calej dani, jak wowczas widzisz to ) ;)
[Posted on: 19 Lis 2010, 16:35:54]
Nic nie jest proste zwlaszcza jesli od poczatku ma sie nastawienia - to sie nie da zrobic, to za trudne.
Rodzice rzadko kiedy sie znaja prywatnie i nie poznaja sie jesli ktos nie zacznie, nie wyciagnie reki i nie zaprosi.
Skad wiesz ze nie pozwala bawic sie dzieciom poza placem szkoly? A moze to ty masz taki zwyczaj?
Wzajemne zapraszanie dzieci do domów jest na porzadku dziennym tu chyba bardziej boja sie rodzice niz dzieci.
Co mozna zaryzykowac? Ze ktos ci odpowie nie dziekuje?
Owszem to troche wymaga bo dunskie dzieci nie sa przyzwyczajone do ograniczen typu: zadnych zabawek w salonie, nie wolno wam biegac, nie wolno skakac, nie halasowac, nie spiewac,nie rozsypywas klocków lego, nie balaganic w domku lalki Barbie, nie na dwór bo pada, nie na trawnik bo mokro............
Ale jak sie naprawde chce :-)
"ae" nie nie mam takiech zwyczajow , powiem Ci w tajemnicy nie mam dzieci-(bynajmniej nic o takowych nie wiem), ale czy to mnie stawia w pozycji zakazu zabrania glosu i podzielenia sie moja opinia. strzay powiadaja "nie koniecznie jest ten ojcec , co spłodził" co do lalek barbi i innych spraw to juz indywidualna prawa rozni rodzice rozne zasady/wyznania- wiec nieogolniaj wszstkich razem ;)
i oczywiscie jak sie chce to nawet mozna gory przeniesc z tym masz swiata racje :-)
-
Dzieci są różne i nie ma na to reguły. Mam dwie córeczki, jedna poszła do zerówki wcześniej siedziała praktycznie tylko ze mną, kilka samodzielnych wizyt u swojej cioci i tyle po za mną. Kiedy poszła do zerówki cały rok płakała, panikowała, bo mamy nie ma przy niej. Wszyscy do mnie mówili ty daj drugą szybciej do przedszkola nie rób tego błędu co przy pierwszej. Ale ja nie spieszyłam się, zależy mi by moje dziewczynki mówiły po Polsku więc kiedy druga skończyła 4 latka i mówi dobrze po polsku dałam ją do przedszkola ( ona obyła się nawet bez wizyt samodzielnych u cioci). Efekt jest taki, że ona uwielbia chodzić do przedszkola nie płakała ani jednego dnia, najlepiej by było gdyby w sobotę i w niedziele tez działało przedszkole, bo ona rano wstaje i ubiera się do przedszkola. Taką samą sytuację znam u kilku innych rodzin, jedno dziecko tak drugie tak, nie ma reguły czy sypiało u babci czy nie, czy było 24 na dobę z mamą czy nie. To zależy od charakteru dziecka i tyle.
Kwestia odwiedzania koleżanek i kolegów. Ja uczę moje dziewczynki, że one dla siebie są najważniejsze. Zaś u Duńczyków widzę to inaczej, rodzeństwo się rozdziela, niestety. I czego tu się boję , no właśnie tego by moje dziewczynki pod tym względem się nie zduńczyły. Oczywiście starsza spotyka się ze swoimi koleżankami, czasem zabiera młodsza ze sobą. Kiedy przychodzą do nas koleżanki dziewczynki zawsze bawią się razem ze swoimi koleżankami.
-
....To zależy od charakteru dziecka i tyle....
Nie za bardzo sie z toba zgadzam, charakter owszem troszke ale rodzina, srodowisko, rówiesnicy, szkola, koledzy, wychowanie albo brak tegoz ma o wiele wiekszy wplyw.
Inaczej wszystko byloby bardzo proste - ten nastolatek kradnie bo taki ma charakter, ten drugi zostaje profesorem bo taki juz ma charakter. Po co wogóle uczyc i wychowywac?
Twoja druga córka juz nie byla jedynaczka, ma siostre i ona pozwolila jej rozwinac te socjalne umiejetnosci.
Piszesz: ...Ja uczę moje dziewczynki, że one dla siebie są najważniejsze...
Ale przeciez kiedys musza dorosnac , isc róznymi drogami, miec róznych przyjaciól, chlopaków, mezów, mieszkac w róznych miastach a moze podczas studiów w innych krajach...
Kiedys chyba musza sie usamodzielnic, od mamy i od siostry? Zyc na wlasny rachunek?
-
No nie wyobrażam sobie, żeby matka rozmawiała w domu ze swoim dzieckiem w obcym języku.
Jedne dzieci od razu łapią i po miesiącu są tłumaczami swoich rodziców w komunie, inne wolniej.
Podobnie jedne dzieci w ogóle zaczynają mówić ok. 1-go roku życia, inne dopabuse po 3 roku życia.
Nie wiem, ile dziecko jest w przedszkolu, ale jeśli do 6-7h, a potem miałoby jeszcze wieczorami męczyć się na jakiś dodatkowych zajęciach, to współczuje. Moje dzieci, zwłaszcza na początku, wracały po 8h w przedszkolu "skonane".
-
Jedne dzieci od razu łapią i po miesiącu są tłumaczami swoich rodziców w komunie, inne wolniej.
No to już chyba niepoważne żeby dziecko mieszać w problemy dorosłych, jak można...szok :o
Takich rodziców to z politowaniem pozazdrościć.
-
No to już chyba niepoważne żeby dziecko mieszać w problemy dorosłych, jak można...szok :o
Takich rodziców to z politowaniem pozazdrościć.
I tu się bardzo mylisz M z Horsens, to dla dziecka po pierwsze ćwiczenie języka w praktyce, a po drugie ogromna satysfakcja dziecka w tym ze może w czymś rodzicowi pomóc (bo w tym momencie w zakresie językowym jest lepsze od rodziców).
Wydaje mi się że nie powinieneś oceniać kogoś, jeśli sam nie byłeś w sytuacji, gdy potrzebujesz własnie takiej pomocy od dziecka - wierz mi, to nie jest nic złego, bo kazdy powinien uczyć swoje dzieci by pomagały innym a po drugie czy do komuny chodzisz tylko z problematycznymi tematami? Nie sądze! Więc kto tu mowi o wspomnianym przez Ciebie "mieszaniu dziecka w problemy dorosłych"? ???
-
Do Ja79: Wyobraż sobie sytuację kiedy rodzina potrzebuje pomocy z komuny np.dofinansowanie,zapomogę po pierwsze dlaczego dziecko ma wiedzieć o problemach rodziców? po drugie ma pójść do komuny i powiedzieć że mamusia i tatuś nie mają pieniążków i mówić też nie umieją dlatego tak stoją obok jak kołki ;D Uczące jak cholera ;D
Trzeba mieć trochę godności i zabrać się samemu za naukę a satysfakcją będzie napewno większą dla dziecka kiedy pójdzie np.na basen czy do Legolandu niż wstydzić się za starych ;)
Dzieci maja jeszcze czas na właśnie problemy dorosłych i dopóki można to trzeba je trzymać jak najdalej od nich.
-
Do Ja79: Wyobraż sobie sytuację kiedy rodzina potrzebuje pomocy z komuny np.dofinansowanie,zapomogę po pierwsze dlaczego dziecko ma wiedzieć o problemach rodziców? po drugie ma pójść do komuny i powiedzieć że mamusia i tatuś nie mają pieniążków i mówić też nie umieją dlatego tak stoją obok jak kołki ;D Uczące jak cholera ;D
Trzeba mieć trochę godności i zabrać się samemu za naukę a satysfakcją będzie napewno większą dla dziecka kiedy pójdzie np.na basen czy do Legolandu niż wstydzić się za starych ;)
Dzieci maja jeszcze czas na właśnie problemy dorosłych i dopóki można to trzeba je trzymać jak najdalej od nich.
Dokladnie tak.
Dziecko ''uzywane''za tlumacza starych niemot w komunie (sic!!!), to najczystsza patologia.
-
Dokladnie tak.
Dziecko ''uzywane''za tlumacza starych niemot w komunie (sic!!!), to najczystsza patologia.
To nie widzieliście jeszcze duńskich książeczek dla dzieci (barwnie ilustrowanych w stylu "Poczytaj mi mamo") o patologicznych rodzicach i dziecku, które sprząta, robi zakupy, przygotowuje posiłki i zajmuje się młodszym rodzeństwem?? I wcale tam nie było mowy o rodzinach przybyłych z zagranicy...
-
Uwazam, ze jest to niebezpieczna sprawa dla wielu rodzin z Afryki czy Azji radykalnie podwazajaca autorytet rodzicow, gdy dzieciaki tlumaczac w urzedach czy szpitalach beda swiadkami wielostronnej niedoleznosci rodzicow. Na pewno nie pozostana oni dla nich dluzej jakakolwiek miarodajna wyrocznia czy wzorem.
-
Ja mieszkam w Danii 3 lata z synkiem. Kiedy tu przyjechaliśmy, mały miał 3 latka i sam za dobrze nie mówił jeszcze po polsku... panie w przedszkolu, nigdy wcześiej nie miały kontaktu z obcojęzycznym dzieckiem... niestety, byłam tu kompletnie sama i nie mogłam zostawać z nim w przedszkolu... i on o tym dobrze wiedział ;D sam mówił: "idź już do pracy Mamo" po miesiącu nawijał po duńsku jak najęty ;D w sierpniu tego roku, zaczął zerówke ;D jego duńscy koledzy zostali rok dłużej w przedszkolu, a on pierwszy leciał z plecakiem ;D ;D ;D wiekszym od niego...teraz rozmawiamy w domu w dwóch językach... jeden dzień polski, jeden dzień duński... nie, nie robię tego dla szpanu... jak większość małointeligentnych osób z pewnością pomyśli... ( już nieraz mnie wyśmiewano) tylko aby pomóc swojemu dziecku, a i sobie ;D ;D ;D muszę pomagać mu w lekcjach, czytać książki itd... dopabuse za rok, może zacząć także polską szkołę.
A co do duńskich rodziców... nigdy nie miałam problemu... odbieram ich dzieci ze szkoły, a oni odbierają moje dziecko... sami przychodzą po pabusegi ;D ;D ;D a mali duńczycy w szkole mówią o... pabusegach na kolacje... ;D
PS: bigosu jeszcze im nie zaserwowałam... strach pomyśleć co by było...
Pozdrawiam
-
No nie wyobrażam sobie, żeby matka rozmawiała w domu ze swoim dzieckiem w obcym języku.
Jedne dzieci od razu łapią i po miesiącu są tłumaczami swoich rodziców w komunie, inne wolniej.
Podobnie jedne dzieci w ogóle zaczynają mówić ok. 1-go roku życia, inne dopabuse po 3 roku życia.
Nie wiem, ile dziecko jest w przedszkolu, ale jeśli do 6-7h, a potem miałoby jeszcze wieczorami męczyć się na jakiś dodatkowych zajęciach, to współczuje. Moje dzieci, zwłaszcza na początku, wracały po 8h w przedszkolu "skonane".
Uwaga: Dzieci nie moga byc tlumaczami swoich rodzicow w komunach. Nie zezwalaja na to obowiazujace przepisy. I nie tylko dzieci. rowniez malzonkowie nie moga byc nawzajwen dla siebie tlumaczami, jezeli chodzi o sprawy urzedowe. Dlatego komuna, zgodnie z obowiazujacymi przepisami ustalonymi na szczeblu unijnym, ma obowiazek udostepnic bezplatnie tlumacza. Poza tym jestem zgodny, ze dziecko po 8h w przedszkolu jest "skonane".
-
Ja mieszkam w Danii 3 lata z synkiem.
po miesiącu nawijał po duńsku jak najęty ;D w sierpniu tego roku, zaczął zerówke ;D jego duńscy koledzy zostali rok dłużej w przedszkolu,j
jeden dzień polski, jeden dzień duński... nie, nie robię tego dla szpanu... jak większość małointeligentnych osób z pewnością pomyśli... ( już nieraz mnie wyśmiewano) tylko aby pomóc swojemu dziecku
Taaaa, a świstak siedzi, i zawija je w te sreberka... ;D ;D ;D
Uwielbiam takie nadęte pokazówki, matko...;) ;D
[Posted on: 30 Lis 2010, 00:12:10]
PS. Przy okazji, niepostrzeżenie, tysięczny post mi strzelił... ;) :D
Dziękuję ;)
-
Uwaga: Dzieci nie moga byc tlumaczami swoich rodzicow w komunach...
Już dajcie spokój, chodziło mi o przypadki, gdy dziecko spontanicznie włączało się w rozmowę rodziców z urzędnikiem, a nie o sytuację, że dziecko wzywane jest do gminy jako tłumacz, albo że mata zabiera dziecko do gminy w tym celu...
-
Drogie Panie pozwoliłem sobie wykasować resztę tematu bo nic nie wnosiła do tematu ...
-
Drogi Villy ;D dziękuję ślicznie ;D
-
Wedlug Mnie to problem jest w dziecku przywiazanym do matki i domu a moze niedojrzalo do tego aby pojsc do przedszkola. Moja corka jak poszla do przedszkola nie umiala ani jednego slowa po dunsku, pierwszego dnia Panie byly zdzione ze tak szybko sie zaklimatyzowala niby pierwszy tydzien jest taki aby przyzwyczaic dziecko do nowego miejsca, Mojej corce wystarczyl jeden dzien * nie chodzila wczesniej do zlobka tylko siedziala ze mna w domu wiec tez byla do mnie przywiazana*Bardzo szybko nauczyla sie dunskiego ma bardzo duzo kolezanek, ktore przychodza do nas, corka chodzi do nich. W przyszlym roku corka idzie do szkoly i wiem ze i tam nie bedzie problemow. Syn teraz idzie do zlobka i zobaczymy czy bedzie tak samo jak z corka. A co sily po 8 godzinach w przedszkolu to Moja ma jej chyba duzo bo jeszcze z checia chodzi po przedszkolu na taniec a pozniej w domu wariuje, wiec widac tez regolu nie ma
-
Ważne, aby dziecko opanowało język polski na wysokim poziomie.Udowodniono, że wysokie kompetencje języka ojczystego gwarantują szybkie opanowanie języka obcego. Zgadzam się całokowicie.
-
Bardzo ciekawy wątek.