Jakie macie rady?

[Bumblebee]

Witajcie!

Ja i moj partner jestesmy w trakcie planowania wyjazdu do Danii. Mamy tam znajomego, ktory byc moze zalatwi prace dla partnera, ale z racji tego, ze mamy 10misiecznego syna, ja jeszcze przez jakis czas po przyjezdzie bede musiala siedziec z Nim w domu. Planujemy zabrac ze soba troche oszczednosci, ale zastanawiamy sie jak duzym problemem bedzie znalezienie jakiejs kawalerki. Nie chcielibysny wykorzystywac nadmiernie uprzejmosci kolegi, a z drugiej strony zalatwianie takiej rzeczy za posrednictwem internetu lub telefonu jest wg nas troche ryzykowne. Gdybysmy nie mieli dziecka, to bylibysmy odwaznejsi w tym temacie, ale z malym nie chcelibysmy musiec tulac sie chocby jedna noc na ulicy. Macie jakies rady i wskazowki jak to wszystko najlepiej ogarnac? Wyzjazd planujemy na styczen wiec mamy sporo czasu, zeby sie przygotowac. Co radzicie, a co odradzacie?

[MartynaKozlowska]

Zawsze mozecie zaangażowac znajomego w to zeby obczail dana oferte kawalerki przed waszym przyjazdem.

[zpatentem]

Wyslij najpierw meza na zwiady, jak zalatwi sobie prace i "kawalerke" to przyjedziesz.Nie piszesz jakie sa wasze umiejetnosci jezykowe, co ty i partner zawodowo potraficie,  gdzie chcecie zamieszkac (mieszkania!!). To sa bardzo istotne sprawy, jak planujecie przyjazd. Zestresowany partner mozolnie szukajacy pracy, ty znudzona, zmeczona zyciem w kawalerce bez znajomosci dunskiego, dunczykow czy tutejszych ukladow to recepta na rodzinna degrengolade.

[Bumblebee]

Taki jest plan. Partner pojedzie najpieerw sam, prace bedzie mial zalatwiona i mieszkanie/pokoj dla siebie tez. Potem dolaczymy my i tu sytuacja zaczyna sie oczywiscie komplikowac. Bo chcemy pracowac obydwoje, a nie od razu chcemy malego zostawiac w zlobku, bo nie chcialabym czestowac Go taka iloscia zmian na raz. Jestesmy bardzo zmotywowani do wyjazdu, ale jest jakis strach zwlaszcza kiedy czytamy o wszystkich formalnosciach. Niektorzy pisza, ze wszystko jest do zrobienia inni, ze ogolnie bardzo ciezko. Uczymy sie pomalu dunskiego,z roznym skutkiem, obydwoje mowimy po angielsku dosc sprawnie. Nie wiemy tylko czego spodziewac sie po Dunczykach tak do konca,bo z jednej strony slyszyny, ze sa bardzo uprzejmi i pomocni, z drugiej ze sa dosc chlodni.

[Jomir]

Dunskie dzieci ida do zlobbka w wieku okolo 10 -12 miesiecy i maja sie dobrze. Im wczesniej maluch zacznie nauke jezyka tym lepiej. Z doswiadczenia wiem, ze  latwiej do zlobka oddac dzicko okolo 12 miesieczne niz dwuletnie.
Mysle, ze maly jeszcze nie mowi, wiec bedzie na tym samym poziomie komunikacji co inne dzieci.

Tak, na przyjazn Dunczykow trzeba sobie zapracowac/zaczekac, nie rzucaja sie na szyje tak jak Polacy po pieciu minutach znajmosci, ale tez nie obrabiaja tylka jak sie tylko odwrocisz.
Sa mili i pomocni, nie wylewni, ale tez i nie falszywi. I jak wszedzie - bardzo rozni.

[zpatentem]

Wiedzialem, ze Jomir sie szybko podlaczy Jest ona ostoja tego forum, poza tym ma ona duze wiadomosci o zlobkach i przedszkolach jako matka ok. szesciorga dzieci

Dunskiego mozna sie uczyc w domu uzywajac preply.com i skype. Dunscy nauczyciele, co jest podstawa nauki dunskiego.

[Bumblebee]

Dobrze wiedzieć! To czy Jomir możess mi powiedzieć jak jest z tymi dunskimi zlobkami? Faktycznie jest tam z tym tematem lepiej niz w Polsce? Gdzie te najmniejsze dzieci, placzace sa pozostawiane same sobie w pseudo-lozeczkach... I skoro jestes mama i jak rozumiem mieszkasz w Danii, to jak sprawa wyglada z mowa rakiego malucha? Jest w stanie ogarnac to, ze w zlobku/przedszkolu mowia do niego po dunsku, a rodzice w domu po polsku? Czy nie masz takich doswiadczen?

[Jomir]

szes-cior-gaaa?

[Jomir]

Napisze pozniej, ale w skrocie. Nikt nie siedzi w lozeczku i nie placze. Ostatni raz pomogalam w uruchomieniu zycia zlobkowego mojej chrzestnicy. Miala dokladnie rok i miesiac. Oswajanie zajelo tydzien, a mala uwielbia zlobek.

Moje najmlodsze dziecko jest tylko jedno jezyczne, ale wspomniana chrzestnica mowi w domu po polsku, w zlobku po dunsku. Przygode z dunskim zaczela wlasnie w zlobku. NIe liczac weekenodwych kontaktow z wujkiem czyli moim mezem.
Ma teraz dwa latka i komunikuje sie w dwoch jezykach.

[Bumblebee]

Dzieki bardzo. Wiadomo, ze maluchem martwie sie najbardziej. On jest na etapie "mama i tylko mama" dlatego mama obawy co do zlobka. My starzy wszystko jakos ogarniemy i cieszymy sie na ten wyjazd,ale wlasnie synkowi nie chcemy robic pod gorke, wiec zbieram jak najwiecej informacji o Jego przyszlym zyciu tam! Jestes bardzo pomocna, Jormir, tak jak juz ktos pisal! Dziekuje i zglosze sie po wiecej info pewnie niedlugo
PS. A jednojezyczne, tzn. dunskojezyczne, tak? Nie chcialo sie uczyc polskiego, czy Wam nie zalezalo? Jesli to nie tajemnica oczywiscie.

[Jomir]

Generalnie nie szlo z dwoma jezykami, corka miala dwa lata i nie mowila, a ja myslalam przyszlosciowo o tym by w szkole dala rade.
Dogonienie rowiesnikow zajelo nam 4 lata (wstrzymanie polskiego i tylko jeden jezyk). Teraz , w pierwszej klasie jest w czolowce klasowej, wiec to tylko potwierdza slusznosc wyboru.

Aczkolwiek moja corka nie ma polskiego obywatelstwa, wiec jezyk ojczysty byl najwazniejszy. Zwlaszcza, ze moja mama mowi po dunsku, a ojczym jest Dunczykiem, wiec nawet rodzinnej presji/motywacji nie bylo.

[happybeti]

Oprocz przerazajacej wizji zlobka (ktora, jak juz Jomir napisala, nie jest prawdziwa ) , masz jeszcze do wyboru "panstwowy" mini-zlobek, czyli dagpleje, gdzie niania w swoim domu opiekuje sie 3-5 dzieci. Ja wybralam te opcje i bylam bardzo zadowolona. Corke poslalam do niani , gdy miala 1,5 roku. Byl tydzien na adaptacje - czyli pobyt u niani ze mna , oswajanie z nia i jej rodzina  . I moge powiedziec, ze to bylo tak, jakby corka zyskala dunska "ciocie", "wujka" i "kuzynow" - moja niania ma 3 swoich, troche juz wiekszych , dzieci.
Zaczelam starania o zapisanie corki do dagpleje od rzu po przyjezdzie do Danii- zalezalo mi na tym, by corka jak najszybciej zaczela nauke jezyka dunskiego , by nie odstawala potem w przedszkolu czy szkole od swoich dunskich rowiesnikow. I to zdalo egzamin, testy jezykowe w przedszkolu pokazaly,  ze jest na poziomie rozwoju przecietnego dunskiego dziecka, testy z dunskiego w szkole plasuja ja wsrod "mocnych sredniakow" ( z wynikiem 85% )
 . Zwazywszy, ze w domu mowimy po polsku , uwazam to za calkiem przyzwoity wynik .
Aha, gdy moja corka zaczynala dagpleje, razem z nia "przyszla" tez dziesieciomiesieczna dziewczynka . Nie widzialam zadnego problemu w jej adaptacji (przebiegala nawet szybciej, niz u nas ) .
Zaleca sie mowienie do dziecka w jezyku "matczynym", jak to sie w Danii okresla .Nam tak zalecono w przedszkolu, uspokajajac,  ze dunskim oni sami sie zajma, my mamy skupic sie na polskim.
 Poza tym ja nie wyobrazam sobie siebie, swiezo po przyjezdzie do Danii, usilujacej mowic do dziecka po dunsku . U Jomir byla inna sytuacja, bo u nich w domu, ze wzgledu na "mieszana" rodzine, mowi sie po dunsku .

[Bumblebee]

Dzieki Wam wszystkim za informacje i wskazowki! Bardzo mi to pomoglo. A tak z innej beczki - sa w Danii 'hotele' dla kotow? Bo wiem, ze dla psow sa, ale nie moge nic znalezc o kotach. Mamy dwa i w dalszej przyszlosci chcielibysmy je sprowadzic do siebie, ale  zastanawiamy sie jak by to bylo gdybysmy czasem chcieli gdzies wyskoczyc   , chociazby do Polski. Gdzies czytalam, ze czasem wystarczy ogloszenie i ktos chetny bierze zwierzaka do siebie pod opieke? Macie jakies doswiadczenie w tym temacie?

[Jomir]

Sa hotele, sa tez uslugi dogladania kotow/pso/kwiatow w domu. Mozna znalezc mlode osoby, ktore beda chcialy sobie dorobic do kieszkonkowego, sa sasiedzi itp.