W wielu sprawach poruszanych w wielu watkach, punktem stycznym jest pojecie ”Arbejdstger” w zrozumieniu prawa unijnego. Dotyczy to zarowno osob przybywajacych tutaj w ramach prawa o swobodnym przemieszczniu sie na terytorium Unii jak i laczenia rodzin.
Arbejdstager (osoba ktora pracuje, wykonuje prace. W Danii status Arbejdstager zachwuje rowniez osoba, ktora utracila prace ale nie stracila przynaleznosci do rynku pracy, np. poprzez czlonkowstwo A-kassy lub poprzez zarejestrowanie w Jobcenter (jest juz rozpatrywane odnosnie max. okresu aktywacji w Jobcenter).
Obywatel Unii w zrozumienieu prawa unijnego jest to soba realnie wykonujaca prace, ktora nie ma jedynie marginalnego, uzupelniajacego charakteru. Chodzi tutaj poprostu o okreslenie pewnej dolnej granicy ilosci godzin pracy w ciagu tygodnia. Po naciskach ze strony krajow skandynawskich oraz Anglii, sad unijny opierajc sie na werdyktach w sprawach Kempf oraz Magere i Scheffel okreslil, ze osoba wykonujaca prace za wynagrodzeniem w wymiarze 10 godzin tygodniowo uwaza sie za Arbejdstager w definicji prawa unijnego.
Ostatia sprawa z 2009, sprawa Genca, ze kryteria takie jak platny urlop, platne chorobowe i inne ”dobra” powinny miec wplyw na wyliczanie minimalnej ilosci godzin pracy miala punkt wyjsciowy zatrudnienia w ilosci 5,5 godziny tygodniowo. Sad unijny nie podjal konkretnej decyzji i nie rozstrzygnal konkretnie tej sprawy, pozostawiajac podjecie decyzji poszczgolnym krajom czlonkowskim w konkretnych poszczegolnych przypadkach koniecznosci okreslenia pojecia Arbejdstager. Dania, o ile mi wiadomo, stosuje generalna zasade 10 godzin tygodniowo, ale poszczegolne komuny maja wiec ”widelki” i indywidualnie podchodza do sprawy.
Inna sprawa to okres zatrudnienia po ktorym przysluguje pomoc socjalna, jezeli osoba nie posiada innego ubezpieczenia (A-kasse) i jezeli nadal jest traktowana jako Arbejdstager. Generalnie sad unijny uznal zatrudnienie przez 10 tygodni za wystarczajace aby uznac osobe za Arbejdstager (sprawa Ninni-Orasche). Dunskie wladze przychylaja sie do tej definicji i poinformowaly o tym w wewnetrznym rozporzadzeniu komuny. Jednak w praktyce komuny maja prawo do indywidualnej oceny konkretnego przypadku, w zaleznosci od wielu czynnikow i tak np. osoba ktora pracowala wiecej niz 10 tygodni moze nie uzyskac statutu Arbejdsgiver i odwrotnie osoba ktora pracowala krocej niz 10 tygodni moze uzyskac ten statut. Tutaj wchodzi rowniez w gre sformulowanie kontraktu tzn. czy byla mowa o kontrakcie z ograniczonym czasem zatrudnienie czy tez nie.
Odnosnie laczenia rodzin powroce w osobnym poscie.