Ogólne > Praca w Danii
Rynek pracy - wiadomości w pigułce
MargaretMitchell:
Osoby mieszkające i pracujące w Danii, rozliczając się z tamtejszym urzędem podatkowym, mogą korzystać z licznych ulg.
Podstawową regułą duńskiego modelu państwa dobrobytu jest zasada, że osoby sprawne są zobowiązane do samodzielnego utrzymania siebie i rodziny, jak również do podnoszenia ogólnego dobrobytu wspólnoty przez opłacanie podatków. Z podatków finansowane są między innymi: służba zdrowia, oświata, badania naukowe, budowa dróg i kolei, wojsko, świadczenia społeczne (emerytury państwowe, zasiłki pieniężne).
Podobnie jak w wielu innych krajach w Danii opłaca się podatki bezpośrednie i pośrednie. Osoby prywatne zobowiązane są do płacenia podatku dochodowego do państwa i gminy, a ponadto członkowie Duńskiego Kościoła Narodowego płacą podatek kościelny. Przedsiębiorstwa zobowiązane są płacić podatek od osób prawnych.
Pobierany jest również VAT (moms) jako podatek pośredni. Wynosi on w Danii 25 proc. Akcyzą objęte są m.in. benzyna, alkohol i tytoń.
Wynagrodzenia opodatkowane są u źródła, czyli u pracodawcy, który automatycznie odprowadza należny podatek do SKAT-u (Urzędu Skarbowego) zgodnie z przyznaną każdemu indywidualnie kartą podatkową. Wraz z wypłatą (ta odbywa się co dwa tygodnie) każdy otrzymuje tzw. Ló/nafregning (rozliczenie wynagrodzenia), gdzie wyszczególnione są wszystkie przychody oraz potrącenia. Są to podatek, składka na ATP, 8-proc. składka na Fundusz Pracy (AM-Bitrag, płacą ją wszyscy pracujący) i inne świadczenia.
Brak karty podatkowej skutkuje tym, że pracodawca potrąca z wynagrodzenia aż 60 proc. podatku.
Zeznania podatkowe
Raz do roku (podobnie jak w Polsce) należy rozliczyć się z fiskusem z uzyskanych dochodów i złożyć zeznanie podatkowe. Powinno być ono złożone do 30 kwietnia roku następnego. Częściowo wypełniony formularz zeznania podatkowego (Ao rsopgó/relse) SKAT przysyła każdemu na adres zamieszkania. Od kilku już lat zeznanie takie składać można przez internet. SKAT przyznaje każdemu podatnikowi tzw. TastSelv-kode umożliwiający bezpośrednie rozliczenie należnego podatku przez internet, bezpośrednio na serwerze urzędu skarbowego. SKAT weryfikuje treść zeznania podatkowego i w przypadku gdy należy się zwrot, przesyła go w ciągu kilku dni na Nem-Konto podatnika lub (gdy Nem-Konto nie zostało określone) przesyła czek do realizacji w banku, w którym posiada się konto.
W sytuacji gdy podatnik musi dopłacić, otrzymuje stosowne druki i dowód wpłaty i ma na to czas do 1 lipca (bez odsetek). W przypadku późniejszej wpłaty należy uiścić kwotę wyższą podaną w piśmie ze SKAT-u.
Ulgi i odliczenia
[Posted on: 19 Wrzesień 2008, 14:33:26]
Ulgi i odliczenia
Ulgi podatkowe to kwoty, które można odliczyć od dochodu podlegającego opodatkowaniu. Do odliczeń tych należą między innymi: odsetki od zadłużenia, składki na związki zawodowe, składki na ubezpieczenie na wypadek bezrobocia (A-kasse), alimenty na dzieci.
Wszystkim zatrudnionym przysługuje osobista ulga podatkowa, a jej wysokość w roku podatkowym 2008 wynosi 41 tys. koron (kr). Kwota ta obowiązuje tylko w przypadku przepracowania w Danii pełnego roku.
Odliczyć można także koszty dojazdu od miejsca zamieszkania do miejsca pracy, gdy odległość ta w obydwie strony przekracza 24 km dziennie. Jeżeli dojazd do pracy mieści się w przedziale 25-100 km, to za każdy kilometr powyżej 24 można było w 2007 roku odliczyć 178 ó/re, a powyżej 100 km 89 ó/re. Przy rozliczeniu za rok 2008 będzie można odliczyć odpowiednio 183 ó/re i 92 ó/re za każdy kilometr ponad ten limit. Cudzoziemcy, którzy pracują i mieszkają w Danii tymczasowo i którzy jednocześnie prowadzą dom rodzinny (w którym mieszkają na stałe ich rodziny - współmałżonek/dzieci) w kraju zamieszkania mają prawo do ulgi podatkowej za podwójne prowadzenie domu. Ulga ta przysługuje przez pierwsze 24 miesiące pobytu w Danii.
W przypadku gdy koszty zakwaterowania i wyżywienia podatnik zapewnia sobie we własnym zakresie, to z tego tytułu będzie mógł za rok 2008 odliczyć 440 kr za zakwaterowanie i 189 kr za wyżywienie (w 2007 roku było to odpowiednio 429 i 184 kr). Odliczeniu podlegać będzie ta część łącznej kwoty, która przekroczy rocznie 5400 kr.
MargaretMitchell:
Osoby mieszkające w Danii co najmniej pięć lat nie muszą uzyskiwać zezwolenia na zakup domu lub ziemi.
Nabycie nieruchomości przez obcokrajowców w Danii uregulowane jest krajowymi przepisami prawnymi. Przy zakupie domu lub ziemi nie obowiązuje zasada równego traktowania obywateli Unii Europejskiej. W Traktacie z Maastricht przyjęto bowiem Protokół 1 wyłączający zasady zawarte w Traktacie i uwzględniający przepisy obowiązujące w tym zakresie w Danii.
Zasady nabywania nieruchomości w Danii określone zostały przez kilka aktów prawnych. Najważniejsze to ustawa w sprawie nabywania ziemi, ustawa o nabywaniu nieruchomości przez cudzoziemców, rozporządzenie dotyczące nabywania nieruchomości przez obywateli i firmy pochodzące z Unii Europejskiej oraz ustawa o zagospodarowaniu przestrzennym. Zgodnie z tymi przepisami cudzoziemiec, który chce nabyć nieruchomość w Danii, musi uzyskać zezwolenie resortu sprawiedliwości. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy dana osoba mieszka (a firma ma siedzibę) w tym kraju od minimum pięciu lat
Pierwsza i druga rezydencja
Duńskie przepisy odrębnie regulują nabycie pierwszych i drugich rezydencji (czyli nieruchomości nabywanych wyłącznie w celu zamieszkania, a nie np. na cele gospodarcze). Pierwszą rezydencję można nabyć, jeżeli osoba zainteresowana zakupem posiada aktualne prawo pobytu w Danii oraz uzyska pozytywną opinię gminy w tej sprawie. Później dokumenty te sprawdzane są przez Ministerstwo Sprawiedliwości. Następnie resort wydaje zezwolenie na zakup ziemi lub innej nieruchomości. Nie jest ono potrzebne, jeżeli osoba zainteresowana zakupem mieszka w Danii od co najmniej pięciu lat. Warto pamiętać, że o zezwolenie nie muszą się także ubiegać prowadzący działalność gospodarczą obywatele państw UE, jeżeli nieruchomość ma stanowić stałe zamieszkanie dla pracowników lub ma być wykorzystywana na działalność firmy.
Aby nabyć drugą rezydencję (np. domek letniskowy), trzeba uzyskać zezwolenie Narodowej Agencji Lasów i Przyrody. Jeżeli zakupiona nieruchomość nie będzie użytkowana jako druga rezydencja, Ministerstwo Sprawiedliwości może wydać nakaz sprzedaży posiadłości w ciągu 6-12 miesięcy.
[Posted on: 19 Wrzesień 2008, 14:40:33]
Grunty rolne
Nabycie gospodarstw rolnych określone jest w ustawie w sprawie gospodarstw rolnych z 1967 roku. Zawiera ona wymóg stałego zamieszkania nabywcy gospodarstwa rolnego na terenie Danii. Ustawa odnosi się do wszystkich gospodarstw powyżej 2 ha zarejestrowanych w krajowym rejestrze katastralnym. Na jej mocy podejmowana jest m.in. decyzja o tym, kto może nabyć lub wydzierżawić gospodarstwo rolne.
Osoba zainteresowana kupnem takiej ziemi musi być pełnoletnia oraz posiadać obywatelstwo jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Przepisy zobowiązują przyszłego właściciela gruntów do osiedlenia się w gospodarstwie rolnym nie później niż w ciągu 6 miesięcy po jego nabyciu. Ponadto osoba taka powinna wykazać się odpowiednim wykształceniem.
Wszystkie zawarte w ustawie przepisy odnoszą się zarówno do cudzoziemców, jak i Duńczyków. Każda osoba ubiegająca się o prawo do kupna gospodarstwa rolnego musi uzyskać zezwolenie, jeśli mieszka w Danii krócej niż pięć lat.
MargaretMitchell:
Zasiłek dla bezrobotnych w Danii można otrzymywać nawet przez cztery lata. Jego wysokość zależy od wysokości ostatniej pensji.
Wysokość zasiłku dla bezrobotnych w Danii zależy od ostatniego wynagrodzenia i może się równać 90 proc. tej wartości. Maksymalna stawka zasiłku to 641 koron duńskich (DKK) za dzień dla beneficjenta, który posiadał pełne ubezpieczenie. Dla osoby z częściowym ubezpieczeniem maksymalna kwota wynosi 427 DKK za jeden dzień. Jeśli beneficjent pracował w Danii tylko przez krótki czas, stosuje się specjalne zasady. Zasiłek wypłaca się co dwa, cztery lub pięć tygodni. Najdłuższy dopuszczalny czas trwania świadczenia to cztery lata. Zasiłku nie otrzymają osoby powyżej 65 roku życia.
Kto jest uprawniony
Zasiłek dla bezrobotnych należy się osobie, która właśnie straciła pracę, przynajmniej przez rok była członkiem tzw. funduszu dla bezrobotnych i opłacała składki członkowskie. Poza tym beneficjent powinien przepracować w ciągu trzech ostatnich lat 52 tygodnie (w pełnym wymiarze godzin), będąc ubezpieczonym w pełnym wymiarze, lub 32 tygodnie (również w pełnym wymiarze czasowym), posiadając częściowe ubezpieczenie. Beneficjent musi też być zarejestrowany w lokalnym urzędzie pracy jako osoba poszukująca pracy niezwłocznie po ustaniu zatrudnienia. Otrzymuje się wtedy pisemne potwierdzenie statusu bezrobotnego, które powinno być dostarczone do funduszu dla bezrobotnych.
Jeśli osoba ubiegająca się o świadczenie była wcześniej ubezpieczona od utraty pracy w innym kraju należącym do Wspólnoty Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG), można wliczyć ten okres ubezpieczenia do czasu ubezpieczenia w Danii, żeby spełnić wymóg posiadania członkostwa w funduszu dla bezrobotnych przez rok.
Jak kontynuować ubezpieczenie
Osoba, która ubiegając się o zasiłek nie była członkiem duńskiego funduszu dla bezrobotnych w ciągu pięciu ostatnich lat, musi spełnić kilka warunków, żeby mieć prawo do zsumowania poprzednich okresów ubezpieczenia. Musi rozpocząć pracę w Danii, zgłaszając się do duńskiego funduszu dla bezrobotnych. Zgłoszenie powinno być złożone w ciągu ośmiu tygodni od zakończenia ubezpieczenia od utraty pracy w innym kraju UE lub EOG. Nie można zarejestrować się w funduszu, nie pracując w Danii, można natomiast wysłać aplikację o członkostwo przed rozpoczęciem pracy. Należy też przepracować odpowiednią liczbę godzin. W przypadku pracownika ubezpieczonego w pełnym wymiarze jest to 296 godzin w ciągu trzech miesięcy. Pracownik ubezpieczony częściowo powinien przepracować w tym czasie 148 godzin.
Jeżeli osoba ubiegająca się o zasiłek była ubezpieczona od utraty pracy w Danii w ciągu poprzednich pięciu lat, należy ponownie ubiegać się o członkostwo funduszu dla bezrobotnych w ciągu ośmiu tygodni od zakończenia ubezpieczenia od utraty pracy w innym kraju UE lub EOG.
Jomir:
Troche poczytalam, ale przyznam szczerze, ze na pierwszy rzut oka, wylapalam troche niescislosci.
1. Urlop - owszem, ze w przewazajacej wiekszosci zakladow, dziala systep feriepenge. Ale w zaleznosci od firmy i podpisanego kontraktu, mozna otrzymywac wynagrodzenie w czasie urlopu na takich samych zasadach jak w Polsce.
2. Prywatna emerytura - jasne, ze mozna ja otrzymywac, tylko najperw trzeba ja oplacac. Nie jest to obowiazkowe i nie wszyscy pracodawcy oplacaja. Tudziez nie wszyscy pracownicy wyrazaja chec jej oplacania.
W reszte sie nie wczytywalam tak dokladnie.
vera:
--- Cytat: Mirra w 19 Wrz 2008, 17:28:10 ---Troche poczytalam, ale przyznam szczerze, ze na pierwszy rzut oka, wylapalam troche niescislosci.
1. Urlop - owszem, ze w przewazajacej wiekszosci zakladow, dziala systep feriepenge. Ale w zaleznosci od firmy i podpisanego kontraktu, mozna otrzymywac wynagrodzenie w czasie urlopu na takich samych zasadach jak w Polsce.
--- Koniec cytatu ---
dokładnie wielu to myli. Ja byłem też zamotany komu co się należy ale juz swój temat wyjaśniłem sam sobie.
Nawigacja
[#] Następna strona
Idź do wersji pełnej