Patrycjo, widocznie natrafilas na starsza interpretacje (to znaczy z 2006 roku). Od 1.stycznia 2007 istnieje nowa deinicja miejsca zamieszkania (nie ma ona nic wspolnego z adresem zamieszkania - pisalam o tym tez w watku na temat stalego zameldowania.
Ale do rzeczy:
2. W rozliczeniu za 2007 rok do zastosowania nowa definicja zamieszkaniaAnalizując nowe, obowiązujące od 1 stycznia 2007 r. przepisy, trzeba podkreślić, że aby uniknąć rozliczenia w Polsce, wystarczy wyjechać z kraju przed upływem 183 dni i zabrać ze sobą rodzinę.
Od 1 stycznia 2007 r. definicja miejsca zamieszkania została wprowadzona do ustawy o PIT. Do tej pory przy ustalaniu miejsca zamieszkania należało posiłkować się definicją zawartą w kodeksie cywilnym. Ustalenie miejsca zamieszkania przez podatnika pracującego za granicą to podstawa do tego, aby określić, jakie obowiązki podatkowe dana osoba ma w Polsce. Od tego zależy m.in., czy zeznanie roczne z dochodami zagranicznymi trzeba składać w krajowym urzędzie skarbowym.
Polski podatnik może podlegać w Polsce albo ograniczonemu albo nieograniczonemu obowiązkowi. Osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Jest to nieograniczony obowiązek podatkowy. Natomiast osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Polski miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Jest to ograniczony obowiązek podatkowy.
Zatem jak już wspominałam kluczowe jest w tym przypadku miejsce zamieszkania. Zgodnie ze znowelizowanym art. 3 ustawy o PIT za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:
- posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub- przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium RP uważa się osobę fizyczną, która posiada na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.
Powstaje tu pytanie, czym jest centrum interesów życiowych i gospodarczych oraz jak je określić. Otóż, określając centrum interesów osobistych, należy uwzględnić wszelkie powiązania rodzinne, społeczne, polityczne, kulturalne, związane z zainteresowaniami itp. Natomiast na centrum interesów gospodarczych mogą składać się takie przesłanki, jak miejsce wykonywania pracy, posiadane inwestycje, kontrakty i inne.Cytat zaczerpnelam ze stron INFOR - jest to miedzy innymi wydawca wszelkich poradnikow dla ksiegowych, czyli zrodlo wiarygodne.
Tak wiec jezeli maz pracuje za granica, ale jego rodzina jest w Polsce czyli centrum zínteresow zyciowych) to jego miejsce zamieszkania (TYLKO DLA URZEDU SKARBOWEGO!!!) jest w Polsce.
Tak jak napisalam, TYLKO DLA URZEDU SKARBOWEGO. Dla Biura Ewidencji Ludnosci jego adres zamieszkania, zamelodwania jest za granica.
A tu o wspolnym rozliczeniu (rowniez ze strony INFOR)
9. Wspólne rozliczenie małżonkówMałżonkowie mający miejsce zamieszkania w Polsce, mogą rozliczyć się wspólnie za 2006 rok, także w sytuacji, gdy dochody z pracy jeden z małżonków uzyskał w Polsce, a drugi za granicą. Ustawa o PIT przewiduje możliwość złożenia wspólnego zeznania przez małżonków. Aby skorzystać z tej formy opodatkowania dochodów, muszą być spełnione pewne warunki. Po pierwsze, małżonkowie muszą podlegać w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Jeżeli chociaż jedno z nich nie podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce, to nie jest możliwe skorzystanie z łącznego opodatkowania. Co ważne wspólne opodatkowanie nie będzie możliwe wówczas, gdy małżonek podlegający ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu osiągnął dochody wyłącznie w Polsce, które podlegały tutaj opodatkowaniu. Po drugie, powinna istnieć między małżonkami wspólność majątkowa, a małżonkowie powinni pozostawać w związku małżeńskim przez cały rok podatkowy. Ponadto żaden z małżonków nie może być opodatkowany w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych lub kartą podatkową lub korzystać z 19-proc. liniowej metody opodatkowania zysków z pozarolniczej działalności gospodarczej.
Aby wspólnie się opodatkować, małżonkowie muszą złożyć wniosek o wspólne opodatkowanie wraz z zeznaniem podatkowym w terminie do końca kwietnia. Wniosek taki zawiera druk zeznania.
Jeżeli wymienione warunki zostaną spełnione we wspólnym zeznaniu rocznym, małżonkowie będą opodatkowani łącznie od sumy swoich dochodów, po uprzednim odliczeniu od dochodu, odrębnie przez każdego z małżonków, kwot ulg podatkowych (tych, które podlegają odliczeniu od dochodu). Takie dochody, po odliczeniu od nich ulg, są następnie sumowane. Ich suma stanowi podstawę opodatkowania małżonków. W przypadku łącznego opodatkowania małżonków, podstawa opodatkowania jest dzielona na pół. Od takiej podstawy liczony jest podatek według skali podatkowej. Następnie tak obliczany podatek jest podwajany. Stanowi on łączne, określone na imię obojga, zobowiązanie podatkowe małżonków z tytułu podatku dochodowego.
Przy takim rozliczeniu najwięcej problemów sprawiać będzie prawidłowe zadeklarowanie dochodu małżonka osiągniętego ze źródeł zagranicznych. Konieczne będzie przeliczenie tego dochodu na złotówki. Przychód powstaje w dacie otrzymania lub postawienia pieniędzy do dyspozycji podatnika. Zatem istnieje konieczność przeliczenia przychodu według odpowiedniego kursu walut określonego na ten dzień. Tak przeliczony dochód i ewentualnie zapłacony za granicą podatek jest następnie uwzględniany we wspólnym zeznaniu w sposób, który jest uzależniony od zastosowanej metody unikania podwójnego opodatkowania. Podstawą wykazania w zeznaniu dochodów osiągniętych za granicą powinna być informacja o wysokości osiągniętych w danym roku podatkowym dochodów, wystawiona przez pracodawcę i przetłumaczona przez tłumacza przysięgłego na język polski.
DLa zainteresowanych, link do stron INFOR:
http://www.infor.pl/analizy-raporty/46502,Rozliczamy-dochody-z-pracy-za-granica.htmlGOTTIE, MALA, tu znow cos dla WAS:
10. Przychód i dochód tylko w złotychPodstawa opodatkowania musi być przeliczona na złote według kursów z dnia otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika, ogłaszanych przez bank, z którego usług korzystał podatnik. Rozliczając się z zagranicznych dochodów, mamy obowiązek przeliczyć je na złote. W zakresie przeliczania na złote dochodu zagranicznego stosuje się reguły wynikające z art. 11 ustawy o PIT. Zgodnie z tymi przepisami przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursów z dnia otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika, ogłaszanych przez bank, z którego usług korzystał podatnik, i mających zastosowanie przy kupnie walut. Jeżeli podatnik nie korzysta z usług banku, przychody przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych z dnia uzyskania przychodów, ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski.
W sytuacji gdy bank, z którego usług korzysta podatnik, stosuje różne kursy walut obcych i nie jest możliwe dostosowanie kursu z dnia otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika, do przeliczenia na złote przychodu uzyskanego przez podatnika stosuje się kurs średni walut obcych z dnia uzyskania przychodu, ogłaszany przez Narodowy Bank Polski.
Przy ustalaniu, co jest zagranicznym dochodem, również znajdą zastosowanie przepisy ustawy o PIT. Aby ustalić co rozumie się przez przychód z pracy, należałoby odwołać się do art. 12 tej ustawy, który przewiduje, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Należy przy tym pamiętać, że umowy międzynarodowe posługują się własnym określeniem - dochody z pracy najemnej. Najczęściej pojęcie to jest definiowane w ten sposób, że są to pensje, płace i inne podobne wynagrodzenia.
11. Można odliczyć dietyDeklarowany do opodatkowania w Polsce przychód stanowi przychód uzyskany za granicą po uprzednim pomniejszeniu go o przysługujące podatnikowi diety.
Zgodnie z nowymi zasadami, określonymi w znowelizowanym art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o PIT, podatnicy przebywający czasowo za granicą i uzyskujący tam dochody ze stosunku pracy będą mogli odliczyć od podstawy opodatkowania kwotę odpowiadającą 30 proc. diety z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju. Można odliczyć 30 proc. diety za każdy dzień pobytu za granicą (w okresie pozostawania w stosunku pracy), a nie tylko za dzień pobytu, w którym wykonywana była praca, jak to było uregulowane do końca 2006 roku. Co ważne, nowe zasady można zastosować już do rozliczenia dochodu uzyskanego w 2006 roku. Nowe rozwiązania są korzystne tylko dla osób przebywających za granicą dłużej niż trzy miesiące.
Zgodnie z przepisami obowiązującymi od 1 stycznia 2007 r., wolna od podatku dochodowego jest część przychodów osób o nieograniczonym obowiązku podatkowym, przebywających czasowo za granicą i uzyskujących dochody ze stosunku pracy, za każdy dzień pobytu za granicą, w którym podatnik pozostawał w stosunku pracy, w kwocie odpowiadającej 30 proc. diety. Przed zmianą przepisów odliczenie nie mogło przekroczyć kwoty odpowiadającej wysokości 30 diet rocznie. Od 2007 roku - dzięki przepisom przejściowym - nowe zasady rozliczania diet mają jednak, jak już wspomnieliśmy, zastosowanie również do dochodów uzyskanych w 2006 roku.
Z nowych zasad dotyczących rozliczania diet w rozliczeniu za 2006 rok nie mogą skorzystać podatnicy, dla których limit diet ustalony na podstawie regulacji sprzed zmiany przepisów (do 30 diet rocznie) jest wyższy niż wynikający z zastosowania nowych zasad odliczania diet (do 30 proc. diety za każdy dzień pobytu za granicą).
W celu właściwego obliczenia wysokości kwoty odliczenia według nowych przepisów należy najpierw obliczyć liczbę dni, podczas których podatnik faktycznie przebywał za granicą, pozostając w stosunku pracy. Następnie należy ustalić kwotę diety dziennej należnej z tytułu podróży służbowej do danego państwa. Kwoty diet dziennych zawarte są w załączniku do rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z dnia 19 grudnia 2002 r. (Dz.U. nr 236, poz. 1991 r. z późn. zm.). Są one zróżnicowane w zależności od kraju. Po ustaleniu obowiązującej kwoty diety dziennej należy ustalić kwotową wysokość 30 proc. tej diety. Następnie należy pomnożyć 30 proc. diety przez liczbę pełnych dni pobytu za granicą, w których podatnik był w stosunku pracy. Otrzymana kwota stanowi limit dopuszczalnego odliczenia od podstawy opodatkowania z tego tytułu.
Nowe zasady ustalania diet są korzystniejsze dla osób przebywających za granicą przez okres dłuższy niż trzy miesiące, pozwala bowiem odliczyć większą kwotę niż było to możliwe dotychczas. Łatwo to obliczyć. Przy pobycie za granicą przez okres powyżej 33 dni kwota możliwego odliczenia od podstawy opodatkowania będzie wyższa niż równowartości 30 diet. Nowe zasady obliczania diet nie są jednak korzystne dla osób, które w 2006 roku wyjechały za granicę i pracowały tam przez okres krótszy niż trzy miesiące. W tym przypadku korzystniej jest obliczać diety na dotychczasowych zasadach, czyli odliczać całe diety z tym ograniczeniem, że maksymalnie można ich odliczyć 30 rocznie.
12. Przeliczenie podatku zapłaconego za granicąW przypadku stosowania metody proporcjonalnego odliczenia konieczne jest przeliczenie na złote nie tylko uzyskanych za granicą dochodów, ale także podatku zapłaconego za granicą. Nie tylko dochody zagraniczne należy przedstawić w przeliczeniu na złote. Również zapłacony za granicą podatek musi być podany w złotych. I tu powstaje kłopot. O ile bowiem ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych precyzyjnie stanowi o tym, jak przeliczyć przychody (zagraniczne zarobki brutto), o tyle nic nie wspomina o sposobie, w jaki takiego przeliczenia należy dokonać w przypadku zapłaconego za granicą podatku. Tymczasem takie przeliczenie jest konieczne.
Skoro jednak specjalnych reguł brak, a przeliczenia dokonać trzeba, to należy przyjąć, że kwoty podlegające ujawnieniu na formularzu PIT/ZG powinny być przeliczane na złote polskie według ogólnych zasad przeliczania uregulowanych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Te ogólne zasady przewidują zaś, że przeliczenia walut obcych na złote polskie dokonuje się według kursów z dnia otrzymania lub postawienia do dyspozycji podatnika, ogłaszanych przez bank, z którego usług podatnik korzystał, i które miały zastosowanie przy kupnie walut. Jeżeli podatnik nie korzysta z usług banku, to wówczas przychody przelicza się według kursu średniego dla walut obcych z dnia uzyskania przychodu. Stosuje się kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski.
Jeżeli bank, z którego usług korzysta podatnik, stosuje różne kursy walut obcych i nie jest możliwe dostosowanie kursu, o którym była mowa wcześniej, do przeliczenia na złote polskie przychodu uzyskanego za granicą stosuje się kurs średni walut obcych z dnia uzyskania przychodu, ogłaszany przez Narodowy Bank Polski.
W przypadku zapłaconego za granicą podatku należy oczywiście brać pod uwagę kurs z dnia zapłaty podatku za granicą lub z dnia, w którym taki podatek potrącił zagraniczny płatnik podatku.PRZYKŁAD: PRZELICZENIE ZAGRANICZNEGO PODATKU NA ZŁOTE
Załóżmy, że podatnik pracował w Anglii przez dwa miesiące. W pierwszym miesiącu płatnik potrącił mu 150 GBP. Potrącenia dokonał 20 dnia miesiąca. Załóżmy dla uproszczenia, że obowiązujący w tym dniu kurs złotego do funta szterlinga wynosił 1 GBP = 5,80 zł. W kolejnym miesiącu angielski pracodawca odprowadził 250 GBP podatku. Dokonał tego również 20 dnia miesiąca. W tym dniu kurs wynosił 1 GBP = 5,9800 zł. W takim przypadku wykazując w załączniku PIT/ZG zapłacony zagranicą podatek, podatnik wykaże kwotę 2365 zł. W pierwszym miesiącu po przeliczeniu na złote podatnik zapłacił 870 zł podatku (150 x 5,8 = 870).W drugim miesiącu podatnik zapłacił 1495 zł podatku (250 x 5,98 = 1495).
Wątek: ratunku!! mam do zapłaty (Przeczytany 14478 razy)
Similar topics (5)
04 Gru 2007, 15:08:04