dunski savoir-vivre

[Klingon]

Kasia79, jesteś dłużna im rewizytę, bez uprzedzenia. Sfotografuj ich minę.

dwie kolezanki z pracy ze skladkowym prezentem i tekstem, ze tak sobie zaryzykowaly, a noz bedziemy

U mojej żony w pracy też to stosują. Nie zdziwiłbym się gdyby Duńczyk odebrał prezent w drzwiach.

W jej pracy jedna babka opowiadała że wieczorem ktoś zadzwonił do drzwi. Nie otworzyli bo właśnie jedli obiad.

W mojej pracy jeden poznał obcokrajowców z bliskiego wschodu i odwiedzili się nawzajem. Potem jego nowi znajomi przyszli bez uprzedzenia na jego urodziny. Zerwał z nimi kontakt bo tak się nie robi.

[kowadelko49]

A ja to bym dała sobie na wstrzymanie jezeli chcieli by cie poznac i sa tym zainteresowani to sami powinni przyjśc z ciastem a tobie pozostanie tylko kawa do postawienia (oczywiscie z ekspresu) ja bym sie osobiscie nie narzucała duńczykom.Oni żyja w innych realiach pracuje wsród nich i myślę że za przeprozeniem  polak jest bardziej rozwiniety.Nie chcem nikogo urazic ale to sie widzi na codzień.Dlatego bardziej wolałabym polskie towarzystwo.bo nie ma jak u polaków?prawda??niech ktos zaprzeczy to sie zdziwię.Polacy trzymajmy sie razem nie zazdroscmy naszym rodakom tego co mają szanujmy to , bo duńczyk ma dobrze od młodości ,a my musimy na prawde cieżko pracowac na to.pozdrawiam wszystkich.Głowa do góry nie dajmy się.papa

[Klingon]

Polacy niestety mają tendencję do narzekania a tak naprawdę to nikt nie chce słuchać smutków.

[roga]

Kowadelko49:

Piszesz: polak jest bardziej rozwiniety - sledzac dyskusje na Forum, jej ton, bardzo czeste podkreslanie swojej madrosci nad innymi,  nie mowiac juz o tym jak wielu rodakow zachowuje sie i tutaj i w kraju - to sadze, ze jest nam bardzo, bardzo daleko do powszechnie przyjetych zachowan. Odnosnie tradycji, takich jak przyjmowanie gosci, kto kogo pierwszy zaprasza itp. to nie nalezy tego krytykowac; kazdy kraj maswoje obyczaje.

Piszesz: dunczycy maja dobrze od mlodosci: dzisiaj maja, ale jak do tego doszli?. Ciezka, uczciwa praca, szanujac sie wzajemnie, bez wzgledu na wyksztalcenie i wykonywany zawod. Przed laty Dania byla przecietnym i niezbyt zamoznym krajem. Dzisiaj jest w swiatowej czolowce, najlepiej rozwinietych i funkcjonujacych
spoleczenstw.

Piszesz: Wolalbym polskie towarzystwo. Jest to calkiem zrozumiale. Szczegolnie jezeli masz buc tutaj tylko czasowo z krotka wizyta. Aby poznac stosunki, kulture i zwyczaje, trzeba pobyc dluzej i przebywac wsrod "tubylcow". Krytyka bazowana na niezrozumialych spostrzezeniach jest bezsesnsowna.

Piszesz: Glowa do gory nie dajmy sie. Brzmi jakbysmy mieli walczyc z tym co nam sie nie podoba i wptowadzac nasze normy. A moze lepiej poznac je blizej, zachowujac nasze pozytywne normy i uczac sie i przyjmujac nowe, ktore moga nam sie wszedzie na swiecie przydac.

Na koniec. Wiekszosc z nas jest w taki lub inny sposob goscmi w tym kraju. Chyba nie musze tlumaczyc jak sie nalezy zachiwywac jezeli przychodzimy w gosci. Po pewnym czasie, tzn,. dluzszym pobycie stosunki sie zmieniaja, poznajemy sie nawzajem i zaczynamy byc znajomym i w coraz mniejszym stopniu jesyesmy goscmi.
Ale na to potrzeba czasu i cierpliwosci, ktorej nam niestety tak bardzo brakuje.i       

[Jomir]

Anha... Kolezanka sie nie obrazilia byla tylko strasznie zaskoczona... To akurat osoba, ktora uwielbia poznawac inne kultury, dania ...
Wiec probowala, wypytywala i dobrze sie bawila

Piszac o drobnostkac na pograniczu urazy, mialam raczej na mysli ludzi starszych, bo Ci jakos bardziej wrazliwi na zmiany i nietakty... a przeciez nie wiemy w jakim wieku sa sasiedzi Mareckiego...

Co to zmywaka w kuchni tak naprawde to ja tak wole, bo mam wtedy w jednym czasie obiad i czysta kuchnie moj maz by sie nie wyrobil, a poza tym on swietnie gotuje...
Aczkolwiek wczoraj mielismy poledwiczki wieprzowe, wiec akurat pogonilam go z dala od patelni bo mialy byc takie po polsku uduszone do miekkosci w zawiesstym sosiku, wiec jak probowal mi mieszac w patelni to po lapach dostal

A torta, moj maz robi swietnego... taki z masa bananowa... poezja Jak bedziesz kiedys w Kopenhadze, to zapraszam
Ze nie wspomne, ze ja zadnego robic nie umiem wiec nawet jakby nie lubila, to wyjscia nie mialam

[marysha]

Inne rzeczy widzimy ani chybi... Na jakiej podstawie twierdzisz, ze Polacy sa bardziej rozwinieci?Mozesz sie juz zaczac dziwic.
Nie tesknie za polskim towarzystwem; nie znosze spedow polonijnych, gdzie wymaga sie ode mnie bratania z kazdym tylko dlatego, ze ma polski paszport; gdy slysze Polakow na ulicy, czesto przechodze w rozmowie na angielski lub dunski, bo mi zwyczajnie wstyd. Mieszkam z Polakami, do szkoly chodze z Polakami, a spotykam sie z tymi, ktorych troche znam (np. z forum). Tyle kontaktow mi w zupelnosci wystarcza.

Co do tematu, to czy ktos z dlugo mieszkajacych moglby napisac, jak wyglada sprawa obchodzenia np. urodzin w pracy? Czy jest sie zobowiazanym przyniesc ciasto? Czesto mam takie watpliwosci, bo z Dunczykami pracuje dopabuse od grudnia i jeszcze nie zaobserwowalam, jak sie takie rzeczy odbywaja.

To zawsze zależy od ludzi w pracy. Możesz przynieść ciasto, gdyby mieli zaskoczone miny, wyjaśnij że to jest polski zwyczaj obchodzenia urodzin w pracy. Czasami trzeba przedstawić sytuację, bo co firma to inne zwyczaje. Wszystko zależy od stopnia sformalizowania stosunków w pracy. Mała kawka i ciasto nie powinny przeszkodzić w pracy.  Zdarz się też, że takie święto odbierane jest jako święto osobiste.

[Jomir]

Pytalam meza o to ciasto i urodziny. Mowi on, ze to zalezy od firmy i ludzi w niej pracujacych. W jednych firmach tak sie robi, w innych nie.
Moj maz taszczy ciacho czasem bez okazji. Natomiast czesto i z okazji i bez okazji robia sobie wspolne sniadanko - ktos przynosi swiezy chleb, ktos cos do chlebka i szamaja razem.

[kasia79]

U nas z okazji urodzin przynosi sie bulki, ser itp, czyli sniadanko. Tez z innych okazji ( zmiana pracy, a czasami wyjazd na wakacje ).

Tak czytam to co piszecie i ciekawa jestem czy to, ze ja nie widze wiekszych roznic miedz Polakami a Dunczykami wynika z tego , ze krotko tu jestem czy z tego, ze mieszkam na Jutlandii ?
I nie zauwazylam tego zebym byla gorzej traktowanaz tego powodu, ze jestem Polka... Wrecz przeciwnie, zwykle wszedzie jest podkreslane, ze swietnie sobie radze, tzn w nowym otoczeniu bo tu gdzie pracuje mam wrazenie, ze ludzie czasami zapominaja zem "zagramaniczna".

[Jomir]

Moim zdaniem jakichs wielkich roznic nie ma. Sa niuanse, typu opisanego przeze mnie wyzej.

Lub chocby przyjecia....
U nas impreza, kolacja, to kilka salatek, talerz wedlin, bigosik, barszczyk, kilka ciast... pewnie mozna by wymieniac i wymieniac...
Tu jest starter, danie glowne (tak jak typowy obiad w Polsce - miecho, ziemniaki (ryz, lub cos tam), surowka... pozniej jest deser, na przyklad lody.... po jakich dwoch godzinkach ciasto i kawa... i tyle....

Chociaz, wspomniana juz przeze mnie przyjaciolka, twierdzi, ze u jej rodzicow na Jutlandzie, swieta wygladaja tak jak w Polsce, kupa zarcia i jedzenie na okraglo

Wiec Kasiu, pewnie i miejsce ma tez jakis wplyw na roznice....
Osobiscie, nie odczuwam wiekszych i raczej poki co, oprocz opisanych juz wpadek, wiekszych gaf nie nastrzelalam

Mysle, ze Marecki zapoczatkowal fajny watek... stopniowo pouzupelniamy sobie, powymieniamy sie doswiadczeniem...

Marecki, wlasnie strescilam mezowi mniej wiecej ten watek i podpowiada on, ze fajnym rozwiazaniem na grillu mogloby byc piwo z kija
No i on tez jest za grillem w ogrodzie
Moj maz oczywiscie jest Dunem z krwi i kosci

[Svaria]

Moim zdaniem jakichs wielkich roznic nie ma. Sa niuanse, typu opisanego przeze mnie wyzej.

Lub chocby przyjecia....

Zgadzam sie z toba Mirra lecz wlasnie te male zgrzyty dosyc czesto prowadza do konfliktow.

Dunczycy zyja bardziej sobie, sa przesiakniecy swoja wlasna prywatnoscia do szpiku kosci. Prowadzi to do tego ze sa mneij otwarci na wszelkie zmiany ale przeciez to jest ich kraj i ich obyczaje.
Polacy wyznaja staropolska zasade "Goscie w dom, Bogi w dom", dla nas az do przesady jest swietoscia ugoscic goscia w taki sposob by z naszego domu nie wyszedl ani glodny ani trzezwy ani nie zadowolony i wiele wiele innych co niekoniecznie musi znaczyc ze jest tylko pozytywnym zjawiskiem.

Oczywiscie jako Polak uwazam ze nasze ogolne podejscie do relacji sasiedzkich / rodzinnych / goscinnych jest bardziej pozytywne niz dunskie aczkolwiek jestem pewien w 100% ze gdybym byl Dunczykiem to myslalbym calkowicie na odwrot.

Obyczaje powinno sie wymieniac miedzy soba na zasadzie swoistej symbiozy - ja pokaze to ty pokazesz to, ja bede zachowywal sie u ciebie jak ty tego ode mnei oczekujesz a ty bedziesz tak samo postepowal u mnie. Byc moze jak cos mi lub tobie sie spodoba z moich obyczajow to wprowadze lub ty wprowadzisz to do swoich obyczajow.

Moj wlasny przyklad:

Rodzina mojej Panii - typowa tradycyjna rodzina dunska. Kontakty (nawet w rodzinie) bardzo tradycyjne i zimne.  Zachowanie przy stole bardzo tradycyjne. Serwowane dania tradycyjne. Kontakty rodzicow mojej Panii z Nia oraz ze mna na szczescie bliskie polskim - wyjatek stanowi regule.
Niemniej jednak nie moge powiedziec ani jednego zlego slowa na temat traktowania mnie - osoby o innych obyczajach. Nawet najdalsze ciotki czy dziadkowie zawsze mialy na uwadze ze byc moze ja przy stole (jako Polak) to i tamto robie zupelnie inaczej i wcale nie nalezy sie wtedy na mnie zloscic. Oczywiscie ja  rowniez staralem sie robic wszystko pod nich i zgodnei z ich tradycja by ich nie urazic.
Pierwsze spotkania wygladaly troszke stresujaco zarowno z mojej jak i z ich strony glownie z powodu ze obie strony staraly sie nie urazic siebie Smieszne gafy temu towarzyszyly i bylo naprawde milo.
Tak samo wygladala wizyta mojej Panii wraz ze mna w Polsce - moi goscinni rodzice i zestresowana Dunka Bylo dokladnie tak samo smiesznie.
Jezeli chodzi o spotkania w naszym domu to tutaj nigdy nei staralismy sie podpasowac zgodnei z czyims widzi mi sie. Zawsze powtarzalismy ze gosc przychodzi do polsko - dunskiego domu w ktorym zarowno dania jak i sposob ich podawania rozni sie od ogolnie przyjetych dunskich norm. Nikt nigdy nikomu z tego powodu nie zrobil zadnych wyrzutow. Wrecz przeciwnie ludzie byli i dalej sa szczesliwi ze moga poproobowac czegos nowego / innego. Oczywiscie na naszym stole jest rowniez duzo tradycyjnego dunskiejo pozywienia niemniej jednak traktowane jest przez nas jako rezerwa gdyby cos komus nei podeszlo...
Z ciekawszych przykladow jak takie postepowanie oddzialalo na obie strony mozna podac przyklad oficjalnych (dla rodziny) urodzin mojej Lubej - przyzadzilismy z przepisu mojej mamy poledwiczki po staropolsku. Wszyscy sie tym zajadali i wzieli przepisy do domu. Podczas minionego sniadania wielkanocnego bylismy mile zaskoczeni kiedy na stole pojawilo sie takie samo danie, zrobione przez babcie mojej Lubej i bylo tak wysmienite jak nasze

Dlatego uwazam ze poza naszym wlasnym domem (a takze ogrodkiem) powinnismy postepowac jak standardowi dunczycy i wcale sie nie wychylac (tak samo z wedrowaniem z ciastem do sasiadow - oni smai przyjda albo mozna przeciez urzadzic Abent Hus na poczatku, tak samo grillik - bardzo dobry sposob na rozpoczecie sasiedzkich znajomosci, bardzo neutralny) a kiedy juz zdazy sie ze ktos zdecyduje sie odwiedzic nasz dom to wtedy nalezy ugoscic go po naszemu z tym zalozeniem ze na samym wejsciu informujemy gosci o tym co ich spotka w naszym domu i przy "pierwszych krokach" prowadzimy ich za reke (ze teraz podamy to, pozniej bedzie to, teraz jest czas na to i na to, teraz jest wolny stol itp itd...). Kiedy Dunczyk bedzie poinformowany i poczuje ze sie o niego ktos troszczy to wierzcie mi z waszego domu wyjdzie bardziej niz zadowolony

Z powazaniem

Svaria

[Jomir]

Ja sie nie zgodze z tym tradycyjnym zimnym dusnkich wychowaniem. Mysle, ze to po prostu zalezy od rodziny. Znam polskie zimne rodziny. I znam moich tesciow, ktorzy spiaca osobe nakrywaja kocykiem i tesicowa, ktora przytula nas jak male dzieci.
Mysle, ze po prostu wszedzie sa rozni ludzie i chyba nie ma co generalizowac.

[Svaria]

Zimnosc dunskich rodzin wywodzi sie  z protestanckiego wychowania nie wiele rozniacego sie od wychowania pruskiego (popatrz jak bardzo polnocni niemcy sa podobni do dunczykow a jak bardzo poludniowi neimcy do polakow).

Niemniej jednak masz racje Mirro nie mozna powiedziec ze Dania jest w 100% zimna, wszystko zalezy od tego na jaka rodzine sie trafi Mi trafilo sie podobnie jak tobie jezeli chodzi o moich tesciow - sa jak Polacy aczkolwiek takie rodzynki traktuje jako bardzo pozytywne odstepstwa od ogolu . Dania ociepla sie coraz bardziej

Ale mam nadzieje Mirro ze nie bedziemy sie o to klocic

Z powazaniem

Svaria

[vera]

z sąsiadami to niekontrolowane piwko przy okazji jak coś się z kimś rozmawia (prace w ogrodzie itp, itd).
raz zaprosiłem sąsiada z zoną na kawę i ciasto wieczorem.
raz zostałem zaproszony na kawe i ciasto potem przez tych samych sąsiadów na feste obiad.


Jak juz ktoś napisał, latem piwko, okazjonalnie. NIe pchać się nigdzie .

W gruncie rzeczy to jak się bliżej ktoś zaprzyjażni to są tacy jak polacy tylko bardziej zamkneci towarzysko. Wnorwegii i Finlandii jest jeszcze gorzej 

[madzialenasz]

Moja dunska rodzinka jest super, nie jest zimna, tescie caly czas mnie rozpieszczaja, jestem corcia dla Mojej tesciowej, moj tesc na przywitanie i pozegnanie caluje mnie i usciskuje-czego nigdy nie robi ze Swoja prawdziwa corka. Moja babcia(babcia Mojego meza)jest dla mnie tez super-nawija caly czas do mne karabinowym dansk, ale usmiechnieta bo i ja caly czas zeby szczerze , szwagierka zimna nadal, ale pracuje nad nia , szwagire owiniety wokol palca. Jest ok, i to dobrze mam nadzieje ze nie przechwale, bo to dobrze miec taka rodzine tu jesli jest sie z dala od tej prawdziwej rodziny z krwi i kosci.

[Marlena30]

hej
fajnie sie czyta o Waszych doświadczeniach. Mam w sumie bardzo podobne. Wniosek nr. 1 - Duńczycy sa absolutnie przeróżni :)Spotkalam juz wszelkie typy
ale do mnie odnosili sie wrecz fantastycznie, zwlaszca w szkole dla kabusewców, i teraz w moim garazu gdzie pracuje jako kabusewca miejski
Instruktorow mmialam samych Dunczykow . Podchodzili do mnie jak do córeńki  . Grzyli paluchy w stresie jak w koncu wysłali mnie na egzamin praktyczny do Kopenhagi, a juz po egzaminie przyszła masa smsow.A ostatnio moj instruktor i jednocześnie człowiek związków 3F w  firmie Bjarne (typowy Dunczyk w wieku 60 lat), ktory uczyl mnie parkowania przegubowcem , dzwonił do mnie zachwycony z wakacji w Polsce. Byl w Lodzi   moim rodzinnym miescie. Całkowicie oczarowany Polska i Polakami. Mowil, ze wszysycy sa tacy grzeczni, mili, fantastyczna obsluga w sklepach i restauracjach. Piekne miasto, festyny. miód na moja dusze
ale a propos savoir-vivre...mam pytanie o traktowanie polskich dzieci przez dunskie dzieci i ich sasiadow

czy tutaj tez trzyma sie dystans??
moj synek (6,5 roku) ma kolege na ulicy z przedszkola. Czesto nawet sie razem bawia, chociaz to on przychodzi do nas, a Miki byl tam tylko raz (i to po pierwsze jest dziwne) niestety dla utrudnienia kolega to maly Islandczyk
wczoraj do owego kolegi przyszedł drugi kolega z przedszkola, Dunczyk - również najlepszy kolega mojego syna. Cały dzień tam spędził, bawili sie w ogrodzie, 50 metrow od nas
wiecie jak sie czulo moje dziecko???  caly mi zwiadl serce mi sie pokroilo w plasterki i odebralam to jak rasistowskie okrucienstwo
takze wyprostujcie mnie jak sie myle, bo ja jestem matka i moge to odierac zbyt mocno