Pieniądze za opiekę nad dzieckiem w domu

[@ae@]

Szkoda tylko dzieci, bez zabaw z rówiesnikami, bez wspólnych przezyc, tylko mama i 4 sciany.

[H@nka]

Kazdy ma swoje zdanie na ten temat. Ja uwazam, ze codzienne kontakty z rowiesnikami do 3-ego roku zycia nie sa tak istotne dla dziecka. Zwlaszcza, ze w przypadku przedszkola chodzi o co najmniej 8 godzin dziennie bez mamy.

[@ae@]

To wielki szok dla tak nabusezwinietego mózgu - 4 sciany do 3 roku zycia i 20 rówiesników i socjalizacja w tempie ekspresowym od pierwszego dnia w przedszkolu. Dorosly mózg móglby przyplacic taka terapie szokowa zalamaniem. Mózg dziecka jest mlody moze sobie poradzi, moze...

[happybeti]

Ja dwóch moich starszych synów mialam w domku do czasu zerówki.
Nie uważam, by im czegokolwiek brakowało pod względem kontaktow społecznych czy edukacji- dbalam o to, zajmowałam się nimi, a i kolegów i kolezanki mieli na codzień.
Ale to było w Polsce, idąc do zerówki nie mieli żadnych "zaległosci".
Natomiast tu, w Danii, posłałam swoją wtedy niespełna dwuletnią córeczke do dagpleje, gdy tylko znalazło się dla niej miejsce.
Nie chciałam, by idąc do szkoły, nie znała języka, no, bo przeciez w domu mówimy po polsku, to skąd ma się nauczyć?
Juz widzę efekty- coreczka mówi i śpiewa po duńsku, czasem bywa, że ja nie rozumiem, bo jeszcze nie znam tylu słow, co ona .
Uważam, że matki- Polki , które zatrzymują dziecko w domu na etapie nauki mowy, robią im "pod górkę"
Chyba, że nie planują pozostania w Danii.
Ale i w takim przypadku dałabym dziecku możliwość- nauka języka wpływa korzystnie na rozwój dziecka.
Wiem, że za dagpleje trzeba zapłacic ,a gdy masz dziecko w domku, to dostajesz pieniądze.
Ale pieniądze to nie wszystko - warto potraktowac posłanie dziecka do dagpleje czy przedszkola jako inwestycję w jego przyszłość .

[happybeti]

To wielki szok dla tak nabusezwinietego mózgu - 4 sciany do 3 roku zycia i 20 rówiesników i socjalizacja w tempie ekspresowym od pierwszego dnia w przedszkolu. Dorosly mózg móglby przyplacic taka terapie szokowa zalamaniem. Mózg dziecka jest mlody moze sobie poradzi, moze...

Dlatego warto dziecko posłać do dagpleje- mała grupa, niania prawie jak druga mama .
U nas na wsi niania raz w tygodniu zabiera "swoje" dzieci do przedszkola, by tam się pobawiły , a przede wszystkim oswoiły z tym miejscem.
Gdy potem tam przejdą, nie będzie to dla nich szokiem, tylko znajdą sie w miejscu sobie znanym i wśrod dzieci i pań, które znają.

[Jomir]

Kazdy ma swoje zdanie na ten temat. Ja uwazam, ze codzienne kontakty z rowiesnikami do 3-ego roku zycia nie sa tak istotne dla dziecka. Zwlaszcza, ze w przypadku przedszkola chodzi o co najmniej 8 godzin dziennie bez mamy.

Nie zgodze sie z Toba.
Moja dwuletnia corka korzysta z dagpleje. W naszej kommunie brakuje dzieci, tak wiec dagpleje nie sa przepelnione.
U naszej niani jest trojka dzieci (razem z moja corka).
Gdy corka zostaje tam na codzien, zostaje bez problemu, ale i bez entuzjazmu.

Natomiast, gdy czasem u niani sa dodatkowe dzieci i jest ich wtedy piecioro, albo gdy raz w tygodniu zostawiam ja w legestuen, gdzie jest okolo dziesiecioro dzieci - corka nie ma czasu sie ze mna pozegnac. Mowi "baj, baj", daje mi szybkiego calusa i "tyle ja widzieli".
Obserwujac to do dluzzego czasu, zastanawiamy sie nad przeniesieieniem Malej do "zlobko-przedszkola" juz teraz, zamiast czekac do 3 roku zycia. Grupa wyraznie moja corke stymuluje i widac wyraznie, ze kontakty spoleczne ja ciesza.

[happybeti]

A w tym żłobko-przedszkolu dziecko już zostaje do zerówki, tak?Juz nie "wędruje" gdzie indziej?
To może faktycznie warto, skoro mała tak reaguje

[Jomir]

Niby tak, az do zerowki.
Ale mamy mieszane uczucia, bo jednak "dagplejowa" pedago, zaleca nam jednak male przedszkole, zamiast wielkiej instytucji.
Nasze dziecko jest spokojne i dosyc sceptyczne wobec tlumu, halasu itp.
Aczkolwiek jak juz sie oswoi z nowym otoczeniem, to funkcjonuje.

Z jednej strony troche sie jednak boimy, ze "przepadnie w tlumie".
W przedszkolu, ktore wybralsimy jest tylko 41 dzieci. W takiej instytucji grubo ponad setke. I to jednak robi roznice.
Zeby bylo takie zintegrowane z czterdziestka dzieci nie zastanawialabym sie ani chwili.

Tak wiec, wciaz myslimy...

[Reksio]

Kazdy ma swoje zdanie na ten temat. Ja uwazam, ze codzienne kontakty z rowiesnikami do 3-ego roku zycia nie sa tak istotne dla dziecka. Zwlaszcza, ze w przypadku przedszkola chodzi o co najmniej 8 godzin dziennie bez mamy.

Nie napisałaś przecież, że dziecko będzie odizolowane od rówieśników, bo napewno tak nie będzie  więc niektórzy zbytnio tu na ciebie najeżdżają. Uważam tak samo jak ty (chyba  ), bo sama też chciałam wybrać taką opcję, niestety u mnie w komunie tej możliwości nie ma plus moja praca. Wybrałam więc opcję pół na pół, czyli moja Mała jest u dagpleje (która ma jeszcze dwójkę innych dzieci) od 8.30 do 12.30, potem ją zabieram do domku na spanie, i od 15 baraszkujemy razem. Raz w tygodniu Mała idzie z nianią do przedszkola (u nas też te odwiedziny są w celu łatwiejszej później integracji) a raz w tygodniu mają wspólną z innymi nianiami i ich podopiecznymi gimnastykę w hali sportowej. Dla nas to super rozwiązanie, bo córeczka ma kontakt z innymi ale też jest z nami 

Sama byłam wychowywana w domu, poszłam dopabuse do zerówki. Miałam super dzieciństwo, czas na zabawę z rówieśnikami i "naukę" w domu. Dziadek zaczął mnie uczyć czytać jak miałam 4 lata  To, że matka chce zatrzymać dziecko w domu, nie oznacza zaraz że szkoda dziecka. Po prostu dziecko ma inne możliwości rozwoju, wcale nie gorsze. A obecność matki w życiu dziecka w wieku 1-3 lat jest niezbędna do prawidłowego rozwoju. Nikt nie mówi tu przecież o patologii, którą byłaby izolacja dziecka od świata. Nie popadajmy w skrajności. Proste pytanie, co dla rocznego dziecka jest lepsze (jeśli istnieje taka możliwość): bezpieczeństwo jakie zapewnia bliskość matki, czy "koledzy" od niani przez 8 lub 9 godzin? Ale Dania to kraj instytucji, zaczynasz jako roczne dziecko w żłobku, kończysz w domu starców. Pytanie tylko, dla czyjej wygody i czy to nie rodzina odsuwa od siebie pewien rodzaj odpowiedzialności. Chociaż mi nasuwa się taka myśl, że w Polsce często dziecko pilnowała babcia, bo innych możliwości nie było, tutaj jest zamiast babci dagpleje, kiedy rodzic idzie do pracy.

A każdy niech sam sobie wybierze opcję najlepszą dla siebie i innym od tego won. Wsio w temacie 

[happybeti]

Tak, jak piszesz, Reksio, mozna wybrać opcję "nie full time".

No i wszystko ładnie-pięknie, potrzeby dziecka itd., ale co potem?
Co z językiem?
Czy potrzeba kontaktu z otoczeniem, gdy dziecko będzie musialo z tego domu iść do "instytucji", nie jest istotna? I nie mam tu na myśli jedynie "zabawy z rówieśnikami", bo to nie problem, można to dość łatwo dziecku zapewnić. Tylko POROZUMIEWANIE SIĘ, rozwój mowy.Pewnie, dziecko w szkole "jakoś" da radę, jedno lepiej, inne gorzej. Ale po co mu to "fundować" na starcie?

Ty miałas "super dzieciństwo " w domu, śmiem twierdzic, że moi synowie również.

Ale tu, w Danii, jesteśmy na troche innej pozycji.
chyba, że masz męża Duńczyka i w domu TYLKO po duńsku rozmawiacie, wtedy, oczywiście, nie ma problemu języka.

Zresztą, według mnie dagpleje nie jest wcale az takim "złem"  - grupki malutkie, bo niż demograficzny- po max. troje dzieci "na codzień" z nianią, chyba, że jakaś zachoruje.
Owszem , dla dziecka w tym wieku ważne jest poczucie bezpieczeństwa, ale niania,babcia czy ktokolwiek, kto jest STAŁYM opiekunem dziecka, równiez mu to daje.Niania dla dziecka staje się takim samym "członkiem rodziny", jak np. ciocia czy babcia.Przynajmniej u nas tak to wygląda- ja oddając swoją córeczkę pod opiekę niani, jestem spokojna, bo widzę, jak dzieci ja lubią i jak ona lubi dzieci i o nie dba.

Może, jeśli jesteście rodziną "mieszaną", to to wygląda inaczej.

Ale polska rodzina, która "trzyma" dziecko w domu do czasu szkoły, odbiera mu szanse na równy start , a wręcz funduje traumę.
Warto przemyślec ten aspekt- dziecko w domku "pod kloszem", często bez kontaktu z językiem , bo nawet telewizja w domu polska, a potem szkoła , wszystko po duńsku - to jest dopabuse szok.
To też trzeba wziąć pod uwagę.

[Jomir]

Mysle, ze obydwie macie racje.

Piszesz Reksio kraj instytucji?
No niby tak, ale co Maja matki zrobic?
Owszem, ze mozna tu zostac na wychowawczym i podchowac dziecko ale po pierwsze pytanie czy pracodawca bedzie chcial na Ciebiepoczekac te 3 lata. Po drugie. Mnie na przyklad nie bylo stac na zycie za 16.000 brutto.

Owszem, ze mialam skrupuly by oddac malucha do niani. I pierwszy miesiac byla dla nas trudny, ale wykorzystalismy wszystkie mozliwosci by byc z nia jak najdluzej.
Na szczescie mam tez taka prace, ze moje dziecko nie jest skazane na bycie u niani przez 10 godzin, jest 7,5, ale i tak sobie mysle, ze moje bycie z dzieckiem ogranicza sie do 3 godzin po poludniu i godziny rano. Niewiele sie da z tym zrobic, wiec chociaz organizujemy sie tak, ze te 3 godziny sa tylko dla dziecka.

Betti ma jednak ogromna racje co do kwestii jezykowych.
jezeli dziecko zacznie sie uczyc dunskiego dopabuse w przedszkolu, nigdy tej straty juz nie odrobi. Wklejalam kiedys link do wykladu pewnego profesora, na temat dzieci wczesno- i poznodwujezycznych.
Dzieci poznowujezyczne, nigdy nie naucza sie wladania drugim jezykiem w pelni.

[@ae@]

...czas na zabawę z rówieśnikami i "naukę" w domu. Dziadek zaczął mnie uczyć czytać jak miałam 4 lata  ...

Wiem, znam, tylko ze to bylo w innym czasie i innej kulturze.

Watpie zeby wiele polskich rodzin tu w Danii mialo ze soba dziadka, babcie i rówiesników do zabawy (zabawa jako droga do rozwoju a nie jako siedzenie przed polska kreskówka w TV)
Zabawy z rówiesnikami w Danii? Znakomita wiekszosc dzieci jest w dagpleje, pozostaja polskie dzieci niepracujacych mamus. Czy to wystarcza?

Kazdy zrobi co chce, wazne zeby nie zapomniec ze tego jak my dorastalysmy w Polsce nie mozna zastosowac do nowej sytuacji tu i teraz.

Juz w dagpleje maluch poznaje jezyk, uczy sie funkcjonowac socjalnie z innymi dziecmi w tutejszj realnosci, jak pisze Reksio: zabawy w przedszkolu, gimnastyka, i wiele, wiele innych "aktywnosci", 
U mnie byly np wspólne muzykowanie, wspólne zabawy w duzych grupach - wazne bo przedszkola to duze zbiorowiska dzieci, takie zabawy juz w dagpleje przygotowywuja do przedszkola.

Nawet takie najprostsze - wspólne zabawy, w co i jak bawia sie dzieci z którymi nasz maluch bedzie musial umiec "sie znalezc" juz za kilka lat.

Czasami spotykam dzieci "med anden etnisk baggrund" chowane w domu i poznajace Danie dopabuse w przedszkolu.
Nie znaja wspólnych zabaw, bajek, opowiesci, nawet fastelavn moze byc czyms obcym. Szkoda - juz od dziecinstwa sa " z tylu".

Nie mówie ze wszystkie dzieci, wszystkie rodziny itp itd ale trzeba o tym pamietac - co sie dziecku daje a co byc moze bezpowrotnie zabiera.

[vaxa_rys]

moje cory były pełne 2 lata w domu ze mną i jestem szcześliwa, że mialam taką możliwość. Od stycznia chodzą doprywatnego  Stor Dagpleje, gdzie małżeństwo jest opiekunami i mają pod sobą 10 dzieci. Widzę piękną zmianę, postęp u moich nieśmiałych, bojących się obcych ludzi dzieci. Mimo, ze wczesniej kazdy weekend byl spedzany ze znajomymi i ich dziecmi, zawsze byl szok, ryk, a na kolege patrzaly jak na wroga, ktory chce im zabrac zabawki. A teraz? Usmiech na widok gosci, z kazdym sie witają, bawią sie i dzielą zabawkami(miedzy soba dalej rywalizują,ale to normalne). Mimo ze wczesniej nie byly zamkniete w 4 scianach, teraz sie zrobily bardziej towarzyskie dla innych, wczesniej tylko mama i tata. No i taki dzien spedzony w dagpleje, gdzie maja bardzo czesto wycieczki, spacery itd jest duzo ciekawszy niz siedzenie ze zmeczoną mamą No i po niecalych 2 miesiacach opiekunka powiedziala, ze dziewczynki duzo rozumieją co do nich mowia, oczywiscie jeszcze nie odpowiadaja po dunsku, ale na to tez przyjdzie czas.

[H@nka]

Piszac ten post nie mialam pojecia, ze wywolam taka dyskusje Jak wczesniej napisalam, kazdy ma swoje zdanie na ten temat i ja to szanuje. Lubie poznawac opinie innych. Oczywiste jest tez dla mnie, ze kazdy chce sie utwierdzic w przekonaniu o wlasnych racjach i stad tyle komentarzy. Kazdy ma inna sytuacje i stara sie do tej sytuacji jak najlepiej dopasowac. Moj wybor jest taki a nie inny, a ze sie rozni od waszych wyborow, no coz takie jest zycie. Kazdy postepuje wg tego, jakie ma przekonania i racje i to sie nazywa wolnosc wyboru No i oczywiscie kazdy chce jak najlepiej dla swoich dzieci i tu chyba wszyscy sie zgodza

[Jomir]

No wiesz, to jest forum DYSKUSYJNE. Zadajac publicznie pytanie, musisz sie liczyc z tym , ze kazdy powie co wie.
Mysle, ze jednak warto poznac punkty widzenia roznych ludzi.

Czy ktos na Ciebie naciska ? NIe mam takie wrazenia. Ludzie pisza co uwazaja, a co Ty z tym zrobisz, to Twoja sprawa.