Jak radzą sobie wasze pociechy w szkole?

[Witala]

cześć wszystkim
ja już po spotkaniu wprawdzie nie było ono tak ważne jak zorajdy ale było to nasze pierwsze spotkanie/konsultacje w tej szkole (syn chodzi tu od stycznia) na początku pani była niezadowolona a tego powodu, że przyszliśmy bez dziecka ale nikt nie mówił nam, że mamy przyjść z synem. Nauczycielka powiedziała, że ostatnio syn zaczął robić postępy, że widać , że w domu z nim zaczęliśmy pracować. Faktycznie my z mężem również zaczęliśmy chodzić do szkoły więc trochę w miarę możliwości męczymy razem te czytanki. Poza tym nauczycielka była lekko zdegustowana, że syn nie chodzi na świetlicę, podkreslała, że tak dla niego będzie lepiej. Tylko, że nasze dziecko dojeżdża do szkoły autobusem. Jego nauczycielka mówi, że nie może chodzić na świetlice w swojej szkole tylko tam gdzie  wypada nasz rewir wg miejsca zamieszkania, a jak wczoraj pytałam się, w świetlicy  niedaleko nas to pani wysłała mnie do szkoły z naszego terenu a w szkole z kolei powiedzieli, że mamy zgłosić się do szkoły w której dziecko chodzi!! paranoja
jeżeli ktoś już przerabiał taka sytuację to proszę o wskazówki
nie chce zagłębiać się we wszystkie szczegóły... powiem w skrócie, że mój syn nie jest dzieckiem które cichutko usiądzie w kątku, on popisuje się, gania, ma pomysły. Pani zaproponowała nam porady psychologa, bo nasze dziecko ma kłopoty z koncentracja. Ok, na pewno skorzystamy, może pomoże ale z drugiej strony który 8-9 latek nie ma kłopotów z koncentracją.
Sugerowała również, że on tak popisuje się, bo wcześniej zajmowała się nim babcia a teraz my. Co jest kompletną nieprawdą, dziecko widywało w Polsce babcie w weekendy.  Ale często zdarza się, że najpierw za granice wyjeżdżaja rodzice a potem sprowadzją dzieci.... ale w naszym wypadku akurat to nie miało miejsca, więc widac gołym okiem , że pani miała przygotowaną teorię.

[Tula]

Nie z autopsji, ale z opowiesci
Na rozmowy tu sie zawsze przychodzi z dzieckiem, domyslam sie, jacy byli zdziwieni, ze w Polsce jest odwrotnie. Chodzi o to, ze nie mozna mowic o dziecku za jego plecami.
A co do swietlic, jesli tak nazywacie fritidshjem: z tego, co wiem od znajomych, dzieci chodza zawsze do tego przy szkole.

[TBB]

Ja dodam moje "25 øre"

Ja do Danii przyjechalam majac 9 lat. Nie chodzilam do zadnej "modtagelsesklasse" - wrzucono mnie do wilkow od pierwszego dnia. Chcac czy nie chcac musialam sobie dawac rade - z mala pomoca dwoch polskich dzieci, chodzacych do tej samej klasy. Pierwsza godzina dunskiego, a pani mowi "piszemy dyktando - pisz co slyszysz." A jak wiecie dunski jest taki prosty .

Teraz pracuje w szkole i sobie obserwuje jacy sa nauczyciele - nie ma porownania z nauczycielami "starej" generacji. Teraz nauczyciele musza miec psychologa, roznego rodzaju "støttelærere" (pomocnikow) i tym podobne. Czesto wlasnie tez wymyslaja teorie, ktore nie pasuja do rzeczywistosci (jak w Twoim przypadku Witala). Witala - nie przejmuj sie tymi uwagami - Pani nauczycielka jest wygodna i zamiast uczyc to obmysla plany jak przelozyc odpowiedzialnosc na kogos innego.

Ostatnio mialam przypadek gdzie pani nauczycielka doczepiala sie do polskiego chlopczyka w 5 klasie (modtagelsesklasse), ze nie radzi sobie z matematyka - zapomniala jednak poinformowac rodzicow, ze nie radzi sobie z zadaniami slownymi  (problemregning)  . To jest oczywiste, bo dzieciak jeszcze nie rozumie DOBRZE dunskiego.

Co do wywiadowek - NIE ZAWSZE przychodzi sie z dzieckiem na wywiadowke. Szkola powinna o tym poinformowac.

Do wszystkich zaklopotanych rodzicow - dzieciaki beda szwargotac po dunsku szybko, ze jeszcze nie raz bedzieci krzyciec "hold mund"
 

[Tula]

Co do wywiadowek - NIE ZAWSZE przychodzi sie z dzieckiem na wywiadowke. Szkola powinna o tym poinformowac.

A to przepraszam; do nas sie przychodzi wylacznie razem z dzieckiem, ale to moze tylko przedszkola tak maja.

[Jomir]

WITALA - z psychologiem sie skontaktuj, zawsze sie przyda... a reszte wypusc drugim uchem... bedzie dobrze, szkoda Twoim nerwow...
Nie daj sie wpedzic w poczucie winy, jezeli wiesz, ze robisz co mozesz to znaczy, ze tak jest.

Co do wywiadowek, nas zawsze zapraszaja z synem. Raz wyjatkowo mial nie byc na spotkaniu, wtedy napisali wyraznie, ze nie uczestniczy w spotkaniu.

[Witala]

dzięki dziewczyny za rady i dobre słowo!

[neletop]

Ja do dunskich szkol nie chodzilam, ale moje cory tak.
Lekcji do domu nie zadawali lub prawie. Jak sie pytalam jak idzie, slyszalam dobrze.
Chodzilam zawsze na wywiadowki (z dziewczynami i mezem) i zawsze slyszalam ze corki orlami nie sa, ale w porzadku. No a poniewaz nie ma stopni, wiec trzeba polegac na opinii nauczycieli.
No i wybuchla bomba jak najstarsza byla w 9-ej klasie i miala zdawac egzamin probny z matmy.
Dostala pale (normalnie jej oceny byly na poziomie 7 (teraz chyba 4)).
Zaczelam troche w domu pytac o matematyke, rozwiazywac z nia zadania... no i sie okazalo ze ta pala to bylo prawie za duzo!!!
Rozmowa z nauczycielem nic nie dala, bo on umyl rece. Pomocy zadnej ze strony szkoly!!! A do egzaminu zostalo 3 miesiace.
Wiec zaczelam z nia przerabiac matematyke w domu, codziennie, po pare godzin.
Trzeba bylo sie wziac za podstawy!!!
Zdala dobrze, ale zaleglosci zostaly.
Z mlodsza bylo podobnie, ale nauczona doswiadczeniem wczesniej zaczelam z nia przerabiac material szkolny.
MAKABRA.

Od tej pory jestem zrazona do dunskiej szkoly.

[mala_z_Aarhus]

Wczoraj rozmawialam ze znajomym. Nauczycielem matematyki w Frederici. Bardzo narzekal na uczniow i ich zachowanie, chec do nauki. Sam mowi, ze zle sie dzieje w krolestwie dunskim...
Ja uwazam podobnie jesli chodzi o nauke dunskiego...Ludzie w 9., 10.klasie, jak i gimnazjum nie potrafiacy znalezc ledsætning czy ogolnie udsagnsord i navneord, i przez to rozmowa o przecinkach, skladni jest niemozliwa.

[Tula]

Ja mysle, ze to nie tylko bolaczka szkoly dunskiej, polecam Wam zywo dyskutowany artykul na temat szkoly polskiej:
http://wyborcza.pl/1,75515,6485258,Szkola_buja_w_oblokach.html

[mala_z_Aarhus]

Czytalam ten artykul. Niestety zgadzam sie z nim.

Uwazam, ze trzeba miec duzo samozaparcia, aby nauczyc sie czego w dunskiej szkole...po tylu latach musze jednak uznac, ze wywiadowki, dwojki i zadania domowe z dnia na dzien, zdania typu: matura nie jest dla kazdego, w kraju potrzeba tez ludzi do kopania rowow i sprzataczek; jakos motywowaly.

Zazdroszcze czasu i umiejetnosci do przekazania swojej wiedzy dziecku.

[Jomir]

Jezeli chodzi o budowe zdan, wiekszosc polskich gimnazjalistow, a nawet licealistow ma rowniez z tym problemy.

[zorajda]

Wczoraj byliśmy na spotkaniu, nie było źle. Pani nauczycielka powiedziała, że córa jest bardzo zdolna i ambitna, że ładnie śpiewa piosenki duńskie, ale nic nie mówi po duńsku i ona nie wie, na ile ona umie mówić po Duńsku. Póki co teraz to nie przeszkadza, ale w pierwszej klasie będą czytać i dziecko może nabrać zaległości. Ja panią uspokoiłam, że córa już umie czytać po polsku i moim zdaniem, na tym etapie szkoły nie ma żadnych zaległości, zatem nie ma sensu ją zostawiać w zerówce drugi raz. Jeżeli w pierwszej kasie będzie miała zaległości wówczas dopabuse mogą ją zostawić. Pani i pan dyrektor przystali na moją propozycję. Chcieli również by zaczęła ona chodzić na świetlicę. Więc ją zapiszemy, powiedzieli również, że przywrócą jej lekcje nauki języka duńskiego.
Zatem było ok.

[mm.]

Czytam to i nie wierzę własnym oczom. Nie potrafię zrozumieć dlaczego tak wiele polaków twierdzi że w duńskiej szkole nic sie nie robi. Moim zdaniem są bzdury. Może trafiają państwo na złe szkoły.Ja będąc w duńskiej szkole czasem nie miałam czasu na spotkania ze znajomymi bo siedziałam w domu i robiłam lekcje. Może  w tych młodszych klasach faktycznie nie robią zbyt wiele, ale wiem, że później już nie jest tak lekko.

[TBB]

Czytam to i nie wierzę własnym oczom. Nie potrafię zrozumieć dlaczego tak wiele polaków twierdzi że w duńskiej szkole nic sie nie robi. Moim zdaniem są bzdury. Może trafiają państwo na złe szkoły.Ja będąc w duńskiej szkole czasem nie miałam czasu na spotkania ze znajomymi bo siedziałam w domu i robiłam lekcje. Może  w tych młodszych klasach faktycznie nie robią zbyt wiele, ale wiem, że później już nie jest tak lekko.

To zalezy od ucznia. Ja nigdy niemialam problemow z nauka wiec moglam sie obijac. Owszem dunski byl ciezki na poczatku ale sie szybko ustatkowalo. Najgorszy przedmiot byl niemiecki - tutaj za to bylo duzo nauki na pamiec, bo inaczej sie nie dalo tego zniesc. Po za tym w (dunskim) gimnazjum tez sie odgrazaja ze trzeba BARDZO ciezko pracowac (czytaj uczyc sie). Najdluzej jednak zajmowalo pisanie wypracowan - reszta sama przychodzila
Jak juz pisalam pracuje teraz w szkole i obserwuje (jest to jedna z lepszych szkol wedlog rankingu). Szkola teraz nie wyglada tak samo jak 5 czy 10 lat temu. Dlatego tez Ci moze sie wydaje, ze duzo mialas zadan domowych. Teraz niestety tak nie jest.

[maly-1973]

witam wszystkich rozważamy z żoną zamieszkać rodziną w Danii (obecnie tylko ja)nasze dzieci kończą w PL 6,4,2 klasę szkoły podstawowej ,moje pytanie jest czy dzieci tutaj dadzą radę w szkole i czy puszczając je do duńskiej szkoły to nie jest zły pomysł proszę o wasze opinie na ten temat