proszę o radę

[bardzo proszę o radę]

Ktos kto rezygnuje z tego co naprawde bardzo pragnie, bedzie wciaz za tym tesknil - "sydrom niespelnionego/niesprawdzonego", bedzie wciaz myslal o tym co by bylo  gdyby. Tesknota ta bedzie powracala przy kazdym drobnym niepowodzeniu, kryzysie, dolku... bedzie kamieniem, wyrzucanym miedzy oczy, ciezkim zarzutem wykrzykiwanym w chwili zlosci...


[/quote]
Własnie tego sie najbardziej obawiam. Bo podjąć decyzję o wyjeździe teraz nie jest trudno. Tam jest mąż, tam są pieniądze, tam jest spokojniej.
Ja się nie boję żadnej pracy. Już pracowałam fizycznie, czasami ciężko. Nie było problemu.
Chodzi mi o ten czas przyszły. Nie chcę kiedyś być zmierzłą zołzą zatruwającą życie ukochanemu, bo to może się źle dla nas skończyć.
Jeżeli jest tak, że na naukę języka do poziomu studiów potrzebuje okolo 2 lat, a potem nostryfikuję mój dyplom i zrobię jakieś dodatkowe studia podyplomowe i da mi to gwarancję na fajna pracę, to jadę. Ale to nie jest takie pewne.
Życie pisze swoje scenariusze. Podobne plany mieliśmy już wcześniej. Ale nie wychodziły. W NIemczech nawet już nostryfikowałam dyplom. Ale zawsze coś stało na przeszkodzie.
Chyba zaczynam juz marudzić. Wiem, że nikt nie poda mi recepty. Szkoda

[Jomir]

No niestety...
Mozemy tu wyrazac swoje zdanie, ale decyzje musisz podjac sama bo to Twoje zycie...
Zycze podjecia najlepszej dla Ciebie i Twojej rodziny decyzji, bez wzgledu na to, czy wybierzesz Danie czy Polske...

[bardzo proszę o radę]

Jeszcze raz dzięki wszystkim za opinie. Reasumując, więcej osób stwierdziło, że lepiej będzie jak pojadę do Danii.
Mirra stoi na podobnym do mnie stanowisku.
Póki co poczekam jeszcze i może zadziała jakaś siła wyższa...
Ale znając siebie samą i biorąc pod uwagę jak bardzo kocham mojego męża, za niedługo będzimy mogli się spotkać na jakimś hot dogu w Danii:)
Mam nadzieję, że podejmę jedyną słuszną decyzję.
Swoją drogą temat, który poruszyłam wzbudził duże zainteresowanie. To też daje do myślenia.
Jest mnóstwo mężów i partnerów, którzy są samotni w obcym kraju i bardzo chcą, żeby ukochane przyjechały...
Rozłąka jest najgorszą rzeczą w miłości.
Jest mnóstwo stresu, a sytuacje, które normalnie nie powinny denerwować, urastają do rangi mega problemu i zahaczania o rozwód.
W mojej rodzinie zdania na temat mojego ewentualnego wyjazdu są bardzo podzielone i każdy przedstawia racjonalne argumenty, bo stoi z boku.
ja mam dodatkowo, przy wszystkich za i przeciw, ogromną ilość emocji.
Dlatego tez prosiłam Was o zdanie. Dzięki.

[neti]

Napisz kiedy juz bedziesz w Danii,a w jaki regiona przyjezdzasz

[bardzo proszę o radę]

Jak zdecyduję się na przyjazd to do esbjerg. Tam mąż ma pracę.

[Jomir]

Bardzo prosze o rade...
Ja bym chciala naprostowac, ja nie jestem przeciwko przyjazdowi do Danii, a przeciwko "stawianiu sprawy na ostrzu noza" i jednostronnym zadaniu.
Abosolutnie nie odradzam, ale namawiam do szczerych rozmow we dwoje, w wyniku ktorych bedziecie mogli zaplanowac Wasza blizsza i dalsza przyszlosc.
Pozdrawiam
Mirra

[bardzo proszę o radę]

Wiem Mirra o co Ci chodzi. Niestety sprawa jest na ostrzu noża.
Na ten temat wielokrotnie już rozmawialiśmy z mężem. Każdy ma swoje argumetny i każdy jest przekonany co do słuszności swoich. Ja przegrywam z ekonomią.
Mąż twierdzi, że przyjazd do Danii nie przekreśla moich marzeń. A on zrobi wszystko, żebym była szczęśliwa. Ja mu wierzę. Tylko, że ja już sprawdziłam jak to jest. 5 lat żyliśmy już za granicą i powodem, dla którego zdecydowałam się wrócić do Polski, była praca. Praca dla samej pracy, nie dla pieniędzy.
Od stycznia żyjemy oddzielnie i zaczynają sie konkretne schody. Mąż cierpi z samotności, ale chce pracować  w Danii. Jego samotność, różne stany emocjonalne mają swoje odbicie na nas. J
a jestem w lepszej sytuacji, bo nie jestem sama, mam tutaj rodzinę i przyjaciół.
Do tej pory żyliśmy z mężem bardzo blisko siebie, pracując i spędzając czas razem, często 24 h/dobę. Skończyło sie i jest źle.
Wielu twierdzi, że przez ostatnie 5 lat sie poświęcałam pracując dużo poniżej swoich kwalifikacji. NIe narzekałam. Może trzeba będzie kolejny raz poświęcić swoje ideały dla ukochanej osoby. A jest wart wszystkich poświęceń.
Argumentem mojego męża jest to, że w końcu ma pracę, dzięki której jest w stanie zapewnić mi wszystko, czego do tej pory nie mógł.
Ja na serio mam taki bajzel w głowie ostatnimi czasy, że ledwo funkcjonuję.
Fajnie jest pogadać z kimś, kto w ogóle nas nie zna i kto absolutnie obiektywnie może wyrazić swoje zdanie. Dzięki.

[rey2000]

Ja na serio mam taki bajzel w głowie ostatnimi czasy, że ledwo funkcjonuję.

Po przeczytaniu wszystkich twoich wypowiedzi też się skłaniam ku temu prosze się nie obrażać,pozdrawiam

[Jomir]

Nie wszystko mozna kupic za pieniadze...

Co do bajzlu w glowie... wcale nie uwazam, ze go masz  - myslisz racjonalnie, tylko wybor szalenie trudny.

[bardzo proszę o radę]

Witam:)
No i stało się. Za miesiąc będę juz w Danii. Moja umowa o pracę po prostu sobie wygaśnie. Dzisiaj rozmawiałam z moją pracodawczynią, którą poinformowałam o mojej decyzji.
Mój przyjazd do Danii oznacza wyjazd z Polski na dłuzszy czas, bo nie można tak często zmieniać otoczenia... 
Mam nadzieję, że podjęłam jedyną słuszną decyzję. Do zobaczenia w Danii.
Chyba mogę liczyć na jakieś spotkanie i wymianę doświadczeń 
Pozdrawiam wszystkich.

[Jomir]

No to witaj w Danii

[zen]

Witam:)
No i stało się. Za miesiąc będę juz w Danii. Moja umowa o pracę po prostu sobie wygaśnie. Dzisiaj rozmawiałam z moją pracodawczynią, którą poinformowałam o mojej decyzji.
Mój przyjazd do Danii oznacza wyjazd z Polski na dłuzszy czas, bo nie można tak często zmieniać otoczenia... 
Mam nadzieję, że podjęłam jedyną słuszną decyzję. Do zobaczenia w Danii.
Chyba mogę liczyć na jakieś spotkanie i wymianę doświadczeń 
Pozdrawiam wszystkich.

kiedy bedziesz i gdzie

[rokas]

Zen, nie czytales? Pisala wczesniej, ze bedzie w Esbjerg i ze za miesiac.

Z zaciekawieniem sledzilem Twoja historie w tym watku i przyznam, ze zrobilas na mnie wrazenie. U nas bylo inaczej, nikt niczego nie poswiecal, po prostu dojechala ta osoba, ktora miala mniej do stracenia. Mam nadzieje, ze nie bedziesz musiala nigdy zalowac swojej decyzji, zycze Ci powodzenia i trzymam kciuki, by Dania byla dla Was laskawa. Daj znac, jak Ci idzie, jak juz bedziesz na miejscu.

A Twoj maz mam nadzieje wie, ze ma swietna zone. Gratulacje, stary .

[andyandy]

Można wrócić szybko, przecież Dania to nie Australia. I nie te czasy, że spółdzielnia zakwateruje kogoś innego do twojego mieszkania. Gratuluję decyzji! Każdy wybór może okazać się albo trafiony, albo nie, najbardziej prawdopodobne, że będzie pół na pół.  Jednak jakbyś nie spróbowała, to byś żałowała. Ważne jest przeświadczenie: ze swojej strony zrobiłe/a/m wszystko, żeby nam się udało...

[bardzo proszę o radę]

Witam Szanownych Rodaków na duńskiej ziemi:)
Jakiem powiedziała, tak zrobiłam:)
Jutro jadę składać formularz o pozwolenie na pobyt, jako łączenie rodziny. Mam nadzieje, że nie bedzie to bardzo długo trwało, chociaz czytając niektore posty z ostatnich dni, mam trochę obaw.
Chciałabym rozpoczac nauke dunskiego jak najszybciej, zeby nie tracic czasu i jak najszybciej zrobic dunską szkołe w kierunku mojego wykształcenia. taki jest plan. Póki co:)
A tymczasem chcielibysmy poznac jakichś Szanownych Polaków. Mieszkamy w Esbjerg. Odezwijcie sie:)
Pozdrawiam serdecznie.
Agnieszka.